увярце́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увярчу́ уве́рцім
2-я ас. уве́рціш уве́рціце
3-я ас. уве́рціць уве́рцяць
Прошлы час
м. увярце́ў увярце́лі
ж. увярце́ла
н. увярце́ла
Загадны лад
2-я ас. увярці́ увярці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увярце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)