уву́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уву́жу |
уву́зім |
2-я ас. |
уву́зіш |
уву́зіце |
3-я ас. |
уву́зіць |
уву́зяць |
Прошлы час |
м. |
уву́зіў |
уву́зілі |
ж. |
уву́зіла |
н. |
уву́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уву́зь |
уву́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уву́зіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
увуля́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увуля́рны |
увуля́рная |
увуля́рнае |
увуля́рныя |
Р. |
увуля́рнага |
увуля́рнай увуля́рнае |
увуля́рнага |
увуля́рных |
Д. |
увуля́рнаму |
увуля́рнай |
увуля́рнаму |
увуля́рным |
В. |
увуля́рны (неадуш.) увуля́рнага (адуш.) |
увуля́рную |
увуля́рнае |
увуля́рныя (неадуш.) увуля́рных (адуш.) |
Т. |
увуля́рным |
увуля́рнай увуля́рнаю |
увуля́рным |
увуля́рнымі |
М. |
увуля́рным |
увуля́рнай |
увуля́рным |
увуля́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
увушшу́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
увушшу́ |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.