увярэ́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| увярэ́да | увярэ́ды | |
| увярэ́ды | увярэ́д | |
| увярэ́дзе | увярэ́дам | |
| увярэ́ду | увярэ́ды | |
| увярэ́дай увярэ́даю |
увярэ́дамі | |
| увярэ́дзе | увярэ́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)