Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёіоуыэя

уве́раваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уве́рую уве́руем
2-я ас. уве́руеш уве́руеце
3-я ас. уве́руе уве́руюць
Прошлы час
м. уве́раваў уве́равалі
ж. уве́равала
н. уве́равала
Загадны лад
2-я ас. уве́руй уве́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час уве́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уверадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увераджу́ся увярэ́дзімся
2-я ас. увярэ́дзішся увярэ́дзіцеся
3-я ас. увярэ́дзіцца увярэ́дзяцца
Прошлы час
м. уверадзі́ўся уверадзі́ліся
ж. уверадзі́лася
н. уверадзі́лася
Загадны лад
2-я ас. уверадзі́ся уверадзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уверадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уверадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увераджу́ увярэ́дзім
2-я ас. увярэ́дзіш увярэ́дзіце
3-я ас. увярэ́дзіць увярэ́дзяць
Прошлы час
м. уверадзі́ў уверадзі́лі
ж. уверадзі́ла
н. уверадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. уверадзі́ уверадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уверадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уве́рсе

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уве́рсе - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уве́рх

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уве́рх - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уверцю́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уверцю́ра уверцю́ры
Р. уверцю́ры уверцю́р
Д. уверцю́ры уверцю́рам
В. уверцю́ру уверцю́ры
Т. уверцю́рай
уверцю́раю		 уверцю́рамі
М. уверцю́ры уверцю́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уверцю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уверцю́рны уверцю́рная уверцю́рнае уверцю́рныя
Р. уверцю́рнага уверцю́рнай
уверцю́рнае		 уверцю́рнага уверцю́рных
Д. уверцю́рнаму уверцю́рнай уверцю́рнаму уверцю́рным
В. уверцю́рны (неадуш.)
уверцю́рнага (адуш.)		 уверцю́рную уверцю́рнае уверцю́рныя (неадуш.)
уверцю́рных (адуш.)
Т. уверцю́рным уверцю́рнай
уверцю́рнаю		 уверцю́рным уверцю́рнымі
М. уверцю́рным уверцю́рнай уверцю́рным уверцю́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

уве́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́рчаны уве́рчаная уве́рчанае уве́рчаныя
Р. уве́рчанага уве́рчанай
уве́рчанае		 уве́рчанага уве́рчаных
Д. уве́рчанаму уве́рчанай уве́рчанаму уве́рчаным
В. уве́рчаны (неадуш.)
уве́рчанага (адуш.)		 уве́рчаную уве́рчанае уве́рчаныя (неадуш.)
уве́рчаных (адуш.)
Т. уве́рчаным уве́рчанай
уве́рчанаю		 уве́рчаным уве́рчанымі
М. уве́рчаным уве́рчанай уве́рчаным уве́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уве́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́рчаны уве́рчаная уве́рчанае уве́рчаныя
Р. уве́рчанага уве́рчанай
уве́рчанае		 уве́рчанага уве́рчаных
Д. уве́рчанаму уве́рчанай уве́рчанаму уве́рчаным
В. уве́рчаны (неадуш.)
уве́рчанага (адуш.)		 уве́рчаную уве́рчанае уве́рчаныя (неадуш.)
уве́рчаных (адуш.)
Т. уве́рчаным уве́рчанай
уве́рчанаю		 уве́рчаным уве́рчанымі
М. уве́рчаным уве́рчанай уве́рчаным уве́рчаных

Кароткая форма: уве́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уве́рчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уве́рчванне
Р. уве́рчвання
Д. уве́рчванню
В. уве́рчванне
Т. уве́рчваннем
М. уве́рчванні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.