уве́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́рчаны уве́рчаная уве́рчанае уве́рчаныя
Р. уве́рчанага уве́рчанай
уве́рчанае
уве́рчанага уве́рчаных
Д. уве́рчанаму уве́рчанай уве́рчанаму уве́рчаным
В. уве́рчаны (неадуш.)
уве́рчанага (адуш.)
уве́рчаную уве́рчанае уве́рчаныя (неадуш.)
уве́рчаных (адуш.)
Т. уве́рчаным уве́рчанай
уве́рчанаю
уве́рчаным уве́рчанымі
М. уве́рчаным уве́рчанай уве́рчаным уве́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)