уве́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уве́рчаны | уве́рчаная | уве́рчанае | уве́рчаныя | |
уве́рчанага | уве́рчанай уве́рчанае |
уве́рчанага | уве́рчаных | |
уве́рчанаму | уве́рчанай | уве́рчанаму | уве́рчаным | |
уве́рчаны ( уве́рчанага ( |
уве́рчаную | уве́рчанае | уве́рчаныя ( уве́рчаных ( |
|
уве́рчаным | уве́рчанай уве́рчанаю |
уве́рчаным | уве́рчанымі | |
уве́рчаным | уве́рчанай | уве́рчаным | уве́рчаных |
Кароткая форма: уве́рчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)