Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

мо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мо́днасць
Р. мо́днасці
Д. мо́днасці
В. мо́днасць
Т. мо́днасцю
М. мо́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

мо́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́днік мо́днікі
Р. мо́дніка мо́днікаў
Д. мо́дніку мо́днікам
В. мо́дніка мо́днікаў
Т. мо́днікам мо́днікамі
М. мо́дніку мо́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́дніца мо́дніцы
Р. мо́дніцы мо́дніц
Д. мо́дніцы мо́дніцам
В. мо́дніцу мо́дніц
Т. мо́дніцай
мо́дніцаю		 мо́дніцамі
М. мо́дніцы мо́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дніцкі мо́дніцкая мо́дніцкае мо́дніцкія
Р. мо́дніцкага мо́дніцкай
мо́дніцкае		 мо́дніцкага мо́дніцкіх
Д. мо́дніцкаму мо́дніцкай мо́дніцкаму мо́дніцкім
В. мо́дніцкі (неадуш.)
мо́дніцкага (адуш.)		 мо́дніцкую мо́дніцкае мо́дніцкія (неадуш.)
мо́дніцкіх (адуш.)
Т. мо́дніцкім мо́дніцкай
мо́дніцкаю		 мо́дніцкім мо́дніцкімі
М. мо́дніцкім мо́дніцкай мо́дніцкім мо́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дніцкі мо́дніцкая мо́дніцкае мо́дніцкія
Р. мо́дніцкага мо́дніцкай
мо́дніцкае		 мо́дніцкага мо́дніцкіх
Д. мо́дніцкаму мо́дніцкай мо́дніцкаму мо́дніцкім
В. мо́дніцкі (неадуш.)
мо́дніцкага (адуш.)		 мо́дніцкую мо́дніцкае мо́дніцкія (неадуш.)
мо́дніцкіх (адуш.)
Т. мо́дніцкім мо́дніцкай
мо́дніцкаю		 мо́дніцкім мо́дніцкімі
М. мо́дніцкім мо́дніцкай мо́дніцкім мо́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́днічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мо́днічанне
Р. мо́днічання
Д. мо́днічанню
В. мо́днічанне
Т. мо́днічаннем
М. мо́днічанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мо́днічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мо́днічаю мо́днічаем
2-я ас. мо́днічаеш мо́днічаеце
3-я ас. мо́днічае мо́днічаюць
Прошлы час
м. мо́днічаў мо́днічалі
ж. мо́днічала
н. мо́днічала
Загадны лад
2-я ас. мо́днічай мо́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мо́днічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дны мо́дная мо́днае мо́дныя
Р. мо́днага мо́днай
мо́днае		 мо́днага мо́дных
Д. мо́днаму мо́днай мо́днаму мо́дным
В. мо́дны (неадуш.)
мо́днага (адуш.)		 мо́дную мо́днае мо́дныя (неадуш.)
мо́дных (адуш.)
Т. мо́дным мо́днай
мо́днаю		 мо́дным мо́днымі
М. мо́дным мо́днай мо́дным мо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дуль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́дуль мо́дулі
Р. мо́дуля мо́дуляў
Д. мо́дулю мо́дулям
В. мо́дуль мо́дулі
Т. мо́дулем мо́дулямі
М. мо́дулі мо́дулях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дульнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. мо́дульнасць мо́дульнасці
Р. мо́дульнасці мо́дульнасцей
мо́дульнасцяў
Д. мо́дульнасці мо́дульнасцям
В. мо́дульнасць мо́дульнасці
Т. мо́дульнасцю мо́дульнасцямі
М. мо́дульнасці мо́дульнасцях

Крыніцы: piskunou2012.