зараджа́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зараджа́льшчык |
зараджа́льшчыкі |
Р. |
зараджа́льшчыка |
зараджа́льшчыкаў |
Д. |
зараджа́льшчыку |
зараджа́льшчыкам |
В. |
зараджа́льшчыка |
зараджа́льшчыкаў |
Т. |
зараджа́льшчыкам |
зараджа́льшчыкамі |
М. |
зараджа́льшчыку |
зараджа́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зара́джанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зара́джанасць |
Р. |
зара́джанасці |
Д. |
зара́джанасці |
В. |
зара́джанасць |
Т. |
зара́джанасцю |
М. |
зара́джанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зараджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зараджа́нне |
Р. |
зараджа́ння |
Д. |
зараджа́нню |
В. |
зараджа́нне |
Т. |
зараджа́ннем |
М. |
зараджа́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зара́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зара́джаны |
зара́джаная |
зара́джанае |
зара́джаныя |
Р. |
зара́джанага |
зара́джанай зара́джанае |
зара́джанага |
зара́джаных |
Д. |
зара́джанаму |
зара́джанай |
зара́джанаму |
зара́джаным |
В. |
зара́джаны (неадуш.) зара́джанага (адуш.) |
зара́джаную |
зара́джанае |
зара́джаныя (неадуш.) зара́джаных (адуш.) |
Т. |
зара́джаным |
зара́джанай зара́джанаю |
зара́джаным |
зара́джанымі |
М. |
зара́джаным |
зара́джанай |
зара́джаным |
зара́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зара́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зара́джаны |
зара́джаная |
зара́джанае |
зара́джаныя |
Р. |
зара́джанага |
зара́джанай зара́джанае |
зара́джанага |
зара́джаных |
Д. |
зара́джанаму |
зара́джанай |
зара́джанаму |
зара́джаным |
В. |
зара́джаны (неадуш.) зара́джанага (адуш.) |
зара́джаную |
зара́джанае |
зара́джаныя (неадуш.) зара́джаных (адуш.) |
Т. |
зара́джаным |
зара́джанай зара́джанаю |
зара́джаным |
зара́джанымі |
М. |
зара́джаным |
зара́джанай |
зара́джаным |
зара́джаных |
Кароткая форма: зара́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зараджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зараджа́ецца |
зараджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
зараджа́ўся |
зараджа́ліся |
ж. |
зараджа́лася |
н. |
зараджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зараджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зараджа́ю |
зараджа́ем |
2-я ас. |
зараджа́еш |
зараджа́еце |
3-я ас. |
зараджа́е |
зараджа́юць |
Прошлы час |
м. |
зараджа́ў |
зараджа́лі |
ж. |
зараджа́ла |
н. |
зараджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зараджа́й |
зараджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зараджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зараджа́ючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
- |
Н. |
зараджа́ючы |
зараджа́ючая |
зараджа́ючыя |
Р. |
зараджа́ючага |
зараджа́ючай |
зараджа́ючых |
Д. |
зараджа́ючаму |
зараджа́ючай |
зараджа́ючым |
В. |
зараджа́ючага |
зараджа́ючую |
зараджа́ючых |
Т. |
зараджа́ючым |
зараджа́ючай зараджа́ючаю |
зараджа́ючымі |
М. |
зараджа́ючым |
зараджа́ючай |
зараджа́ючых |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
зараджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зараджэ́нне |
Р. |
зараджэ́ння |
Д. |
зараджэ́нню |
В. |
зараджэ́нне |
Т. |
зараджэ́ннем |
М. |
зараджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зара́дзвінне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зара́дзвінне |
Р. |
Зара́дзвіння |
Д. |
Зара́дзвінню |
В. |
Зара́дзвінне |
Т. |
Зара́дзвіннем |
М. |
Зара́дзвінні |