запаве́трыць
‘заразіць, засмуродзіць паветра; знікнуць, прапасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
запаве́тру |
запаве́трым |
2-я ас. |
запаве́трыш |
запаве́трыце |
3-я ас. |
запаве́трыць |
запаве́траць |
Прошлы час |
м. |
запаве́трыў |
запаве́трылі |
ж. |
запаве́трыла |
н. |
запаве́трыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
запаве́тры |
запаве́трыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
запаве́трыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запаве́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запаве́шчаны |
запаве́шчаная |
запаве́шчанае |
запаве́шчаныя |
Р. |
запаве́шчанага |
запаве́шчанай запаве́шчанае |
запаве́шчанага |
запаве́шчаных |
Д. |
запаве́шчанаму |
запаве́шчанай |
запаве́шчанаму |
запаве́шчаным |
В. |
запаве́шчаны (неадуш.) запаве́шчанага (адуш.) |
запаве́шчаную |
запаве́шчанае |
запаве́шчаныя (неадуш.) запаве́шчаных (адуш.) |
Т. |
запаве́шчаным |
запаве́шчанай запаве́шчанаю |
запаве́шчаным |
запаве́шчанымі |
М. |
запаве́шчаным |
запаве́шчанай |
запаве́шчаным |
запаве́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
запаві́ненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запаві́ненасць |
запаві́ненасці |
Р. |
запаві́ненасці |
запаві́ненасцяў запаві́ненасцей |
Д. |
запаві́ненасці |
запаві́ненасцям |
В. |
запаві́ненасць |
запаві́ненасці |
Т. |
запаві́ненасцю |
запаві́ненасцямі |
М. |
запаві́ненасці |
запаві́ненасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
запаві́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запаві́нены |
запаві́неная |
запаві́ненае |
запаві́неныя |
Р. |
запаві́ненага |
запаві́ненай запаві́ненае |
запаві́ненага |
запаві́неных |
Д. |
запаві́ненаму |
запаві́ненай |
запаві́ненаму |
запаві́неным |
В. |
запаві́нены (неадуш.) запаві́ненага (адуш.) |
запаві́неную |
запаві́ненае |
запаві́неныя (неадуш.) запаві́неных (адуш.) |
Т. |
запаві́неным |
запаві́ненай запаві́ненаю |
запаві́неным |
запаві́ненымі |
М. |
запаві́неным |
запаві́ненай |
запаві́неным |
запаві́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
запаво́лена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
запаво́лена |
запаво́леней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
запаво́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
запаво́ленасць |
Р. |
запаво́ленасці |
Д. |
запаво́ленасці |
В. |
запаво́ленасць |
Т. |
запаво́ленасцю |
М. |
запаво́ленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запаво́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
запаво́ленне |
Р. |
запаво́лення |
Д. |
запаво́ленню |
В. |
запаво́ленне |
Т. |
запаво́леннем |
М. |
запаво́ленні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
запаво́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запаво́лены |
запаво́леная |
запаво́ленае |
запаво́леныя |
Р. |
запаво́ленага |
запаво́ленай запаво́ленае |
запаво́ленага |
запаво́леных |
Д. |
запаво́ленаму |
запаво́ленай |
запаво́ленаму |
запаво́леным |
В. |
запаво́лены (неадуш.) запаво́ленага (адуш.) |
запаво́леную |
запаво́ленае |
запаво́леныя (неадуш.) запаво́леных (адуш.) |
Т. |
запаво́леным |
запаво́ленай запаво́ленаю |
запаво́леным |
запаво́ленымі |
М. |
запаво́леным |
запаво́ленай |
запаво́леным |
запаво́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
запаво́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запаво́лены |
запаво́леная |
запаво́ленае |
запаво́леныя |
Р. |
запаво́ленага |
запаво́ленай запаво́ленае |
запаво́ленага |
запаво́леных |
Д. |
запаво́ленаму |
запаво́ленай |
запаво́ленаму |
запаво́леным |
В. |
запаво́лены (неадуш.) запаво́ленага (адуш.) |
запаво́леную |
запаво́ленае |
запаво́леныя (неадуш.) запаво́леных (адуш.) |
Т. |
запаво́леным |
запаво́ленай запаво́ленаю |
запаво́леным |
запаво́ленымі |
М. |
запаво́леным |
запаво́ленай |
запаво́леным |
запаво́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.