занара́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занара́джу |
занара́дзім |
2-я ас. |
занара́дзіш |
занара́дзіце |
3-я ас. |
занара́дзіць |
занара́дзяць |
Прошлы час |
м. |
занара́дзіў |
занара́дзілі |
ж. |
занара́дзіла |
н. |
занара́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занара́дзь |
занара́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занара́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
занара́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
занара́дка |
занара́дкі |
Р. |
занара́дкі |
занара́дак |
Д. |
занара́дцы |
занара́дкам |
В. |
занара́дку |
занара́дкі |
Т. |
занара́дкай занара́дкаю |
занара́дкамі |
М. |
занара́дцы |
занара́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
За́нарач
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
За́нарач |
Р. |
За́нарача |
Д. |
За́нарачу |
В. |
За́нарач |
Т. |
За́нарачам |
М. |
За́нарачы |
занаркатызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
занаркатызава́ны |
занаркатызава́ная |
занаркатызава́нае |
занаркатызава́ныя |
Р. |
занаркатызава́нага |
занаркатызава́най занаркатызава́нае |
занаркатызава́нага |
занаркатызава́ных |
Д. |
занаркатызава́наму |
занаркатызава́най |
занаркатызава́наму |
занаркатызава́ным |
В. |
занаркатызава́ны (неадуш.) занаркатызава́нага (адуш.) |
занаркатызава́ную |
занаркатызава́нае |
занаркатызава́ныя (неадуш.) занаркатызава́ных (адуш.) |
Т. |
занаркатызава́ным |
занаркатызава́най занаркатызава́наю |
занаркатызава́ным |
занаркатызава́нымі |
М. |
занаркатызава́ным |
занаркатызава́най |
занаркатызава́ным |
занаркатызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
занаркатызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
занаркатызу́ецца |
занаркатызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
занаркатызава́ўся |
занаркатызава́ліся |
ж. |
занаркатызава́лася |
н. |
занаркатызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занаркатызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
занаркатызава́ць
‘прывесці каго-небудзь у стан наркозу’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занаркатызу́ю |
занаркатызу́ем |
2-я ас. |
занаркатызу́еш |
занаркатызу́еце |
3-я ас. |
занаркатызу́е |
занаркатызу́юць |
Прошлы час |
м. |
занаркатызава́ў |
занаркатызава́лі |
ж. |
занаркатызава́ла |
н. |
занаркатызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занаркатызу́й |
занаркатызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занаркатызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
занасі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зано́сіцца |
зано́сяцца |
Прошлы час |
м. |
занасі́ўся |
занасі́ліся |
ж. |
занасі́лася |
н. |
занасі́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
занасі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занашу́ |
зано́сім |
2-я ас. |
зано́сіш |
зано́сіце |
3-я ас. |
зано́сіць |
зано́сяць |
Прошлы час |
м. |
занасі́ў |
занасі́лі |
ж. |
занасі́ла |
н. |
занасі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занасі́ |
занасі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занасі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.