дэсенсібілізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэсенсібілізава́ны |
дэсенсібілізава́ная |
дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́ныя |
Р. |
дэсенсібілізава́нага |
дэсенсібілізава́най дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́нага |
дэсенсібілізава́ных |
Д. |
дэсенсібілізава́наму |
дэсенсібілізава́най |
дэсенсібілізава́наму |
дэсенсібілізава́ным |
В. |
дэсенсібілізава́ны (неадуш.) дэсенсібілізава́нага (адуш.) |
дэсенсібілізава́ную |
дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́ныя (неадуш.) дэсенсібілізава́ных (адуш.) |
Т. |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́най дэсенсібілізава́наю |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́нымі |
М. |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́най |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібілізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэсенсібілізава́ны |
дэсенсібілізава́ная |
дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́ныя |
Р. |
дэсенсібілізава́нага |
дэсенсібілізава́най дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́нага |
дэсенсібілізава́ных |
Д. |
дэсенсібілізава́наму |
дэсенсібілізава́най |
дэсенсібілізава́наму |
дэсенсібілізава́ным |
В. |
дэсенсібілізава́ны (неадуш.) дэсенсібілізава́нага (адуш.) |
дэсенсібілізава́ную |
дэсенсібілізава́нае |
дэсенсібілізава́ныя (неадуш.) дэсенсібілізава́ных (адуш.) |
Т. |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́най дэсенсібілізава́наю |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́нымі |
М. |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́най |
дэсенсібілізава́ным |
дэсенсібілізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібілізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэсенсібілізу́ецца |
дэсенсібілізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэсенсібілізава́ўся |
дэсенсібілізава́ліся |
ж. |
дэсенсібілізава́лася |
н. |
дэсенсібілізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэсенсібілізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібілізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэсенсібілізу́ецца |
дэсенсібілізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэсенсібілізава́ўся |
дэсенсібілізава́ліся |
ж. |
дэсенсібілізава́лася |
н. |
дэсенсібілізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэсенсібілізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібілізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэсенсібілізу́ю |
дэсенсібілізу́ем |
2-я ас. |
дэсенсібілізу́еш |
дэсенсібілізу́еце |
3-я ас. |
дэсенсібілізу́е |
дэсенсібілізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэсенсібілізава́ў |
дэсенсібілізава́лі |
ж. |
дэсенсібілізава́ла |
н. |
дэсенсібілізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэсенсібілізу́й |
дэсенсібілізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэсенсібілізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібілізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэсенсібілізу́ю |
дэсенсібілізу́ем |
2-я ас. |
дэсенсібілізу́еш |
дэсенсібілізу́еце |
3-я ас. |
дэсенсібілізу́е |
дэсенсібілізу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэсенсібілізава́ў |
дэсенсібілізава́лі |
ж. |
дэсенсібілізава́ла |
н. |
дэсенсібілізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэсенсібілізу́й |
дэсенсібілізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэсенсібілізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсенсібіліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэсенсібіліза́тар |
дэсенсібіліза́тары |
Р. |
дэсенсібіліза́тара |
дэсенсібіліза́тараў |
Д. |
дэсенсібіліза́тару |
дэсенсібіліза́тарам |
В. |
дэсенсібіліза́тар |
дэсенсібіліза́тары |
Т. |
дэсенсібіліза́тарам |
дэсенсібіліза́тарамі |
М. |
дэсенсібіліза́тары |
дэсенсібіліза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэсенсібіліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэсенсібіліза́цыя |
Р. |
дэсенсібіліза́цыі |
Д. |
дэсенсібіліза́цыі |
В. |
дэсенсібіліза́цыю |
Т. |
дэсенсібіліза́цыяй дэсенсібіліза́цыяю |
М. |
дэсенсібіліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэсе́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэсе́рт |
дэсе́рты |
Р. |
дэсе́рту |
дэсе́ртаў |
Д. |
дэсе́рту |
дэсе́ртам |
В. |
дэсе́рт |
дэсе́рты |
Т. |
дэсе́ртам |
дэсе́ртамі |
М. |
дэсе́рце |
дэсе́ртах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэсе́ртны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэсе́ртны |
дэсе́ртная |
дэсе́ртнае |
дэсе́ртныя |
Р. |
дэсе́ртнага |
дэсе́ртнай дэсе́ртнае |
дэсе́ртнага |
дэсе́ртных |
Д. |
дэсе́ртнаму |
дэсе́ртнай |
дэсе́ртнаму |
дэсе́ртным |
В. |
дэсе́ртны (неадуш.) дэсе́ртнага (адуш.) |
дэсе́ртную |
дэсе́ртнае |
дэсе́ртныя (неадуш.) дэсе́ртных (адуш.) |
Т. |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнай дэсе́ртнаю |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнымі |
М. |
дэсе́ртным |
дэсе́ртнай |
дэсе́ртным |
дэсе́ртных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.