дэгенерава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенерава́ны |
дэгенерава́ная |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя |
| Р. |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́най
дэгенерава́нае |
дэгенерава́нага |
дэгенерава́ных |
| Д. |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́най |
дэгенерава́наму |
дэгенерава́ным |
| В. |
дэгенерава́ны (неадуш.)
дэгенерава́нага (адуш.) |
дэгенерава́ную |
дэгенерава́нае |
дэгенерава́ныя (неадуш.)
дэгенерава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най
дэгенерава́наю |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́нымі |
| М. |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́най |
дэгенерава́ным |
дэгенерава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгенерава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгенеру́ю |
дэгенеру́ем |
| 2-я ас. |
дэгенеру́еш |
дэгенеру́еце |
| 3-я ас. |
дэгенеру́е |
дэгенеру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэгенерава́ў |
дэгенерава́лі |
| ж. |
дэгенерава́ла |
| н. |
дэгенерава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэгенеру́й |
дэгенеру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэгенеру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
дэгенера́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэгенера́т |
дэгенера́ты |
| Р. |
дэгенера́та |
дэгенера́таў |
| Д. |
дэгенера́ту |
дэгенера́там |
| В. |
дэгенера́та |
дэгенера́таў |
| Т. |
дэгенера́там |
дэгенера́тамі |
| М. |
дэгенера́це |
дэгенера́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгенера́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэгенера́тка |
дэгенера́ткі |
| Р. |
дэгенера́ткі |
дэгенера́так |
| Д. |
дэгенера́тцы |
дэгенера́ткам |
| В. |
дэгенера́тку |
дэгенера́так |
| Т. |
дэгенера́ткай
дэгенера́ткаю |
дэгенера́ткамі |
| М. |
дэгенера́тцы |
дэгенера́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгенераты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэгенераты́зм |
| Р. |
дэгенераты́зму |
| Д. |
дэгенераты́зму |
| В. |
дэгенераты́зм |
| Т. |
дэгенераты́змам |
| М. |
дэгенераты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгенераты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэгенераты́ўнасць |
| Р. |
дэгенераты́ўнасці |
| Д. |
дэгенераты́ўнасці |
| В. |
дэгенераты́ўнасць |
| Т. |
дэгенераты́ўнасцю |
| М. |
дэгенераты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чны |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чная |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнае |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чныя |
| Р. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнага |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнай
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнае |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнага |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чных |
| Д. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнаму |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнай |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнаму |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чным |
| В. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чны (неадуш.)
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнага (адуш.) |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чную |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнае |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чныя (неадуш.)
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чных (адуш.) |
| Т. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чным |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнай
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнаю |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чным |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнымі |
| М. |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чным |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чнай |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чным |
дэгенераты́ўна-дыстрафі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэгенераты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенераты́ўны |
дэгенераты́ўная |
дэгенераты́ўнае |
дэгенераты́ўныя |
| Р. |
дэгенераты́ўнага |
дэгенераты́ўнай
дэгенераты́ўнае |
дэгенераты́ўнага |
дэгенераты́ўных |
| Д. |
дэгенераты́ўнаму |
дэгенераты́ўнай |
дэгенераты́ўнаму |
дэгенераты́ўным |
| В. |
дэгенераты́ўны (неадуш.)
дэгенераты́ўнага (адуш.) |
дэгенераты́ўную |
дэгенераты́ўнае |
дэгенераты́ўныя (неадуш.)
дэгенераты́ўных (адуш.) |
| Т. |
дэгенераты́ўным |
дэгенераты́ўнай
дэгенераты́ўнаю |
дэгенераты́ўным |
дэгенераты́ўнымі |
| М. |
дэгенераты́ўным |
дэгенераты́ўнай |
дэгенераты́ўным |
дэгенераты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгенера́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгенера́цкі |
дэгенера́цкая |
дэгенера́цкае |
дэгенера́цкія |
| Р. |
дэгенера́цкага |
дэгенера́цкай
дэгенера́цкае |
дэгенера́цкага |
дэгенера́цкіх |
| Д. |
дэгенера́цкаму |
дэгенера́цкай |
дэгенера́цкаму |
дэгенера́цкім |
| В. |
дэгенера́цкі (неадуш.)
дэгенера́цкага (адуш.) |
дэгенера́цкую |
дэгенера́цкае |
дэгенера́цкія (неадуш.)
дэгенера́цкіх (адуш.) |
| Т. |
дэгенера́цкім |
дэгенера́цкай
дэгенера́цкаю |
дэгенера́цкім |
дэгенера́цкімі |
| М. |
дэгенера́цкім |
дэгенера́цкай |
дэгенера́цкім |
дэгенера́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дэгенера́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэгенера́цыя |
| Р. |
дэгенера́цыі |
| Д. |
дэгенера́цыі |
| В. |
дэгенера́цыю |
| Т. |
дэгенера́цыяй
дэгенера́цыяю |
| М. |
дэгенера́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.