дынамі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дынамі́тны |
дынамі́тная |
дынамі́тнае |
дынамі́тныя |
Р. |
дынамі́тнага |
дынамі́тнай дынамі́тнае |
дынамі́тнага |
дынамі́тных |
Д. |
дынамі́тнаму |
дынамі́тнай |
дынамі́тнаму |
дынамі́тным |
В. |
дынамі́тны (неадуш.) дынамі́тнага (адуш.) |
дынамі́тную |
дынамі́тнае |
дынамі́тныя (неадуш.) дынамі́тных (адуш.) |
Т. |
дынамі́тным |
дынамі́тнай дынамі́тнаю |
дынамі́тным |
дынамі́тнымі |
М. |
дынамі́тным |
дынамі́тнай |
дынамі́тным |
дынамі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дынамі́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынамі́тчык |
дынамі́тчыкі |
Р. |
дынамі́тчыка |
дынамі́тчыкаў |
Д. |
дынамі́тчыку |
дынамі́тчыкам |
В. |
дынамі́тчыка |
дынамі́тчыкаў |
Т. |
дынамі́тчыкам |
дынамі́тчыкамі |
М. |
дынамі́тчыку |
дынамі́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дынамі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дынамі́чна |
дынамі́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дынамі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дынамі́чнасць |
Р. |
дынамі́чнасці |
Д. |
дынамі́чнасці |
В. |
дынамі́чнасць |
Т. |
дынамі́чнасцю |
М. |
дынамі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дынамі́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дынамі́чны |
дынамі́чная |
дынамі́чнае |
дынамі́чныя |
Р. |
дынамі́чнага |
дынамі́чнай дынамі́чнае |
дынамі́чнага |
дынамі́чных |
Д. |
дынамі́чнаму |
дынамі́чнай |
дынамі́чнаму |
дынамі́чным |
В. |
дынамі́чны (неадуш.) дынамі́чнага (адуш.) |
дынамі́чную |
дынамі́чнае |
дынамі́чныя (неадуш.) дынамі́чных (адуш.) |
Т. |
дынамі́чным |
дынамі́чнай дынамі́чнаю |
дынамі́чным |
дынамі́чнымі |
М. |
дынамі́чным |
дынамі́чнай |
дынамі́чным |
дынамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дына́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дына́мка |
дына́мкі |
Р. |
дына́мкі |
дына́мак |
Д. |
дына́мцы |
дына́мкам |
В. |
дына́мку |
дына́мкі |
Т. |
дына́мкай дына́мкаю |
дына́мкамі |
М. |
дына́мцы |
дына́мках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
дынамо́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дынамо́граф |
дынамо́графы |
Р. |
дынамо́графа |
дынамо́графаў |
Д. |
дынамо́графу |
дынамо́графам |
В. |
дынамо́граф |
дынамо́графы |
Т. |
дынамо́графам |
дынамо́графамі |
М. |
дынамо́графе |
дынамо́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.