Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гу́таць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́таю гу́таем
2-я ас. гу́таеш гу́таеце
3-я ас. гу́тае гу́таюць
Прошлы час
м. гу́таў гу́талі
ж. гу́тала
н. гу́тала
Загадны лад
2-я ас. гу́тай гу́тайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́таючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гута́шанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гута́шанне
Р. гута́шання
Д. гута́шанню
В. гута́шанне
Т. гута́шаннем
М. гута́шанні

Крыніцы: piskunou2012.

гута́шыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гута́шуся гута́шымся
2-я ас. гута́шышся гута́шыцеся
3-я ас. гута́шыцца гута́шацца
Прошлы час
м. гута́шыўся гута́шыліся
ж. гута́шылася
н. гута́шылася
Загадны лад
2-я ас. гута́шся гута́шцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гута́шачыся

Крыніцы: piskunou2012.

гута́шыць

‘калыхаць дзіця ў люльцы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гута́шу гута́шым
2-я ас. гута́шыш гута́шыце
3-я ас. гута́шыць гута́шаць
Прошлы час
м. гута́шыў гута́шылі
ж. гута́шыла
н. гута́шыла
Загадны лад
2-я ас. гута́ш гута́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гута́шачы

Крыніцы: piskunou2012.

Гу́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гу́тка
Р. Гу́ткі
Д. Гу́тцы
В. Гу́тку
Т. Гу́ткай
Гу́ткаю
М. Гу́тцы

гу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́тнік гу́тнікі
Р. гу́тніка гу́тнікаў
Д. гу́тніку гу́тнікам
В. гу́тніка гу́тнікаў
Т. гу́тнікам гу́тнікамі
М. гу́тніку гу́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гу́тніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гу́тніца
Р. Гу́тніцы
Д. Гу́тніцы
В. Гу́тніцу
Т. Гу́тніцай
Гу́тніцаю
М. Гу́тніцы

гу́тніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́тніцкі гу́тніцкая гу́тніцкае гу́тніцкія
Р. гу́тніцкага гу́тніцкай
гу́тніцкае		 гу́тніцкага гу́тніцкіх
Д. гу́тніцкаму гу́тніцкай гу́тніцкаму гу́тніцкім
В. гу́тніцкі
гу́тніцкага		 гу́тніцкую гу́тніцкае гу́тніцкія
гу́тніцкіх
Т. гу́тніцкім гу́тніцкай
гу́тніцкаю		 гу́тніцкім гу́тніцкімі
М. гу́тніцкім гу́тніцкай гу́тніцкім гу́тніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

гу́тніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гу́тніцтва
Р. гу́тніцтва
Д. гу́тніцтву
В. гу́тніцтва
Т. гу́тніцтвам
М. гу́тніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

гутну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гутну́ся гутнё́мся
2-я ас. гутне́шся гутняце́ся
3-я ас. гутне́цца гутну́цца
Прошлы час
м. гутну́ўся гутну́ліся
ж. гутну́лася
н. гутну́лася
Загадны лад
2-я ас. гутні́ся гутні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час гутну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.