гу́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́тнік гу́тнікі
Р. гу́тніка гу́тнікаў
Д. гу́тніку гу́тнікам
В. гу́тніка гу́тнікаў
Т. гу́тнікам гу́тнікамі
М. гу́тніку гу́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)