Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асемяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асемяне́нне
Р. асемяне́ння
Д. асемяне́нню
В. асемяне́нне
Т. асемяне́ннем
М. асемяне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асемянё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемянё́ны асемянё́ная асемянё́нае асемянё́ныя
Р. асемянё́нага асемянё́най
асемянё́нае
асемянё́нага асемянё́ных
Д. асемянё́наму асемянё́най асемянё́наму асемянё́ным
В. асемянё́ны (неадуш.)
асемянё́нага (адуш.)
асемянё́ную асемянё́нае асемянё́ныя (неадуш.)
асемянё́ных (адуш.)
Т. асемянё́ным асемянё́най
асемянё́наю
асемянё́ным асемянё́нымі
М. асемянё́ным асемянё́най асемянё́ным асемянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асемянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемянё́ны асемянё́ная асемянё́нае асемянё́ныя
Р. асемянё́нага асемянё́най
асемянё́нае
асемянё́нага асемянё́ных
Д. асемянё́наму асемянё́най асемянё́наму асемянё́ным
В. асемянё́ны (неадуш.)
асемянё́нага (адуш.)
асемянё́ную асемянё́нае асемянё́ныя (неадуш.)
асемянё́ных (адуш.)
Т. асемянё́ным асемянё́най
асемянё́наю
асемянё́ным асемянё́нымі
М. асемянё́ным асемянё́най асемянё́ным асемянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асемяні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асемяні́цца асемяня́цца
Прошлы час
м. асемяні́ўся асемяні́ліся
ж. асемяні́лася
н. асемяні́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асемяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асемяню́ асемяні́м
2-я ас. асемяні́ш асеменіце́
3-я ас. асемяні́ць асемяня́ць
Прошлы час
м. асемяні́ў асемяні́лі
ж. асемяні́ла
н. асемяні́ла
Загадны лад
2-я ас. асемяні́ асемяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асемяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асемяня́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асемяня́льнік асемяня́льнікі
Р. асемяня́льніка асемяня́льнікаў
Д. асемяня́льніку асемяня́льнікам
В. асемяня́льніка асемяня́льнікаў
Т. асемяня́льнікам асемяня́льнікамі
М. асемяня́льніку асемяня́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

асемяня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асемяня́льны асемяня́льная асемяня́льнае асемяня́льныя
Р. асемяня́льнага асемяня́льнай
асемяня́льнае
асемяня́льнага асемяня́льных
Д. асемяня́льнаму асемяня́льнай асемяня́льнаму асемяня́льным
В. асемяня́льны (неадуш.)
асемяня́льнага (адуш.)
асемяня́льную асемяня́льнае асемяня́льныя (неадуш.)
асемяня́льных (адуш.)
Т. асемяня́льным асемяня́льнай
асемяня́льнаю
асемяня́льным асемяня́льнымі
М. асемяня́льным асемяня́льнай асемяня́льным асемяня́льных

Крыніцы: piskunou2012.

асемяня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асемяня́ецца асемяня́юцца
Прошлы час
м. асемяня́ўся асемяня́ліся
ж. асемяня́лася
н. асемяня́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асемяня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асемяня́ю асемяня́ем
2-я ас. асемяня́еш асемяня́еце
3-я ас. асемяня́е асемяня́юць
Прошлы час
м. асемяня́ў асемяня́лі
ж. асемяня́ла
н. асемяня́ла
Загадны лад
2-я ас. асемяня́й асемяня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асемяня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асе́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асе́нены асе́неная асе́ненае асе́неныя
Р. асе́ненага асе́ненай
асе́ненае
асе́ненага асе́неных
Д. асе́ненаму асе́ненай асе́ненаму асе́неным
В. асе́нены
асе́ненага
асе́неную асе́ненае асе́неныя
Т. асе́неным асе́ненай
асе́ненаю
асе́неным асе́ненымі
М. асе́неным асе́ненай асе́неным асе́неных

Кароткая форма: асе́нена.

Крыніцы: krapivabr2012.