асемяня́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
асемяня́льнік | асемяня́льнікі | |
асемяня́льніка | асемяня́льнікаў | |
асемяня́льніку | асемяня́льнікам | |
асемяня́льніка | асемяня́льнікаў | |
асемяня́льнікам | асемяня́льнікамі | |
асемяня́льніку | асемяня́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)