Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

арэ́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́скі арэ́ская арэ́скае арэ́скія
Р. арэ́скага арэ́скай
арэ́скае		 арэ́скага арэ́скіх
Д. арэ́скаму арэ́скай арэ́скаму арэ́скім
В. арэ́скі (неадуш.)
арэ́скага (адуш.)		 арэ́скую арэ́скае арэ́скія (неадуш.)
арэ́скіх (адуш.)
Т. арэ́скім арэ́скай
арэ́скаю		 арэ́скім арэ́скімі
М. арэ́скім арэ́скай арэ́скім арэ́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

арэтало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арэтало́гія
Р. арэтало́гіі
Д. арэтало́гіі
В. арэтало́гію
Т. арэтало́гіяй
арэтало́гіяю
М. арэтало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

арэфлексі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. арэфлексі́я
Р. арэфлексі́і
Д. арэфлексі́і
В. арэфлексі́ю
Т. арэфлексі́яй
арэфлексі́яю
М. арэфлексі́і

Крыніцы: piskunou2012.

арэ́х

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арэ́х
Р. арэ́ху
Д. арэ́ху
В. арэ́х
Т. арэ́хам
М. арэ́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арэ́х

‘дрэва, куст; плады гэтага дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арэ́х арэ́хі
Р. арэ́ха арэ́хаў
Д. арэ́ху арэ́хам
В. арэ́х арэ́хі
Т. арэ́хам арэ́хамі
М. арэ́ху арэ́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Арэ́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Арэ́хава
Р. Арэ́хава
Д. Арэ́хаву
В. Арэ́хава
Т. Арэ́хавам
М. Арэ́хаве

арэ́хава-зу́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́хава-зу́еўскі арэ́хава-зу́еўская арэ́хава-зу́еўскае арэ́хава-зу́еўскія
Р. арэ́хава-зу́еўскага арэ́хава-зу́еўскай
арэ́хава-зу́еўскае		 арэ́хава-зу́еўскага арэ́хава-зу́еўскіх
Д. арэ́хава-зу́еўскаму арэ́хава-зу́еўскай арэ́хава-зу́еўскаму арэ́хава-зу́еўскім
В. арэ́хава-зу́еўскі (неадуш.)
арэ́хава-зу́еўскага (адуш.)		 арэ́хава-зу́еўскую арэ́хава-зу́еўскае арэ́хава-зу́еўскія (неадуш.)
арэ́хава-зу́еўскіх (адуш.)
Т. арэ́хава-зу́еўскім арэ́хава-зу́еўскай
арэ́хава-зу́еўскаю		 арэ́хава-зу́еўскім арэ́хава-зу́еўскімі
М. арэ́хава-зу́еўскім арэ́хава-зу́еўскай арэ́хава-зу́еўскім арэ́хава-зу́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Арэ́хавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Арэ́хавічы
Р. Арэ́хавіч
Арэ́хавічаў
Д. Арэ́хавічам
В. Арэ́хавічы
Т. Арэ́хавічамі
М. Арэ́хавічах

арэхаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. арэхаво́дства
Р. арэхаво́дства
Д. арэхаво́дству
В. арэхаво́дства
Т. арэхаво́дствам
М. арэхаво́дстве

Крыніцы: piskunou2012.

арэ́хавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́хавы арэ́хавая арэ́хавае арэ́хавыя
Р. арэ́хавага арэ́хавай
арэ́хавае		 арэ́хавага арэ́хавых
Д. арэ́хаваму арэ́хавай арэ́хаваму арэ́хавым
В. арэ́хавы (неадуш.)
арэ́хавага (адуш.)		 арэ́хавую арэ́хавае арэ́хавыя (неадуш.)
арэ́хавых (адуш.)
Т. арэ́хавым арэ́хавай
арэ́хаваю		 арэ́хавым арэ́хавымі
М. арэ́хавым арэ́хавай арэ́хавым арэ́хавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.