Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апраксімава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімава́ны апраксімава́ная апраксімава́нае апраксімава́ныя
Р. апраксімава́нага апраксімава́най
апраксімава́нае		 апраксімава́нага апраксімава́ных
Д. апраксімава́наму апраксімава́най апраксімава́наму апраксімава́ным
В. апраксімава́ны (неадуш.)
апраксімава́нага (адуш.)		 апраксімава́ную апраксімава́нае апраксімава́ныя (неадуш.)
апраксімава́ных (адуш.)
Т. апраксімава́ным апраксімава́най
апраксімава́наю		 апраксімава́ным апраксімава́нымі
М. апраксімава́ным апраксімава́най апраксімава́ным апраксімава́ных

Кароткая форма: апраксімава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апраксіму́ецца апраксіму́юцца
Прошлы час
м. апраксімава́ўся апраксімава́ліся
ж. апраксімава́лася
н. апраксімава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімава́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраксіму́ю апраксіму́ем
2-я ас. апраксіму́еш апраксіму́еце
3-я ас. апраксіму́е апраксіму́юць
Прошлы час
м. апраксімава́ў апраксімава́лі
ж. апраксімава́ла
н. апраксімава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраксіму́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

апраксіматы́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
апраксіматы́ўна апраксіматы́ўней -

апраксіматы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксіматы́ўны апраксіматы́ўная апраксіматы́ўнае апраксіматы́ўныя
Р. апраксіматы́ўнага апраксіматы́ўнай
апраксіматы́ўнае		 апраксіматы́ўнага апраксіматы́ўных
Д. апраксіматы́ўнаму апраксіматы́ўнай апраксіматы́ўнаму апраксіматы́ўным
В. апраксіматы́ўны (неадуш.)
апраксіматы́ўнага (адуш.)		 апраксіматы́ўную апраксіматы́ўнае апраксіматы́ўныя (неадуш.)
апраксіматы́ўных (адуш.)
Т. апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнай
апраксіматы́ўнаю		 апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнымі
М. апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнай апраксіматы́ўным апраксіматы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

апраксімацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
апраксімацы́йна апраксімацы́йней -

апраксімацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімацы́йны апраксімацы́йная апраксімацы́йнае апраксімацы́йныя
Р. апраксімацы́йнага апраксімацы́йнай
апраксімацы́йнае		 апраксімацы́йнага апраксімацы́йных
Д. апраксімацы́йнаму апраксімацы́йнай апраксімацы́йнаму апраксімацы́йным
В. апраксімацы́йны (неадуш.)
апраксімацы́йнага (адуш.)		 апраксімацы́йную апраксімацы́йнае апраксімацы́йныя (неадуш.)
апраксімацы́йных (адуш.)
Т. апраксімацы́йным апраксімацы́йнай
апраксімацы́йнаю		 апраксімацы́йным апраксімацы́йнымі
М. апраксімацы́йным апраксімацы́йнай апраксімацы́йным апраксімацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

апраксіма́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апраксіма́цыя апраксіма́цыі
Р. апраксіма́цыі апраксіма́цый
Д. апраксіма́цыі апраксіма́цыям
В. апраксіма́цыю апраксіма́цыі
Т. апраксіма́цыяй
апраксіма́цыяю		 апраксіма́цыямі
М. апраксіма́цыі апраксіма́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апра́ксія
Р. апра́ксіі
Д. апра́ксіі
В. апра́ксію
Т. апра́ксіяй
апра́ксіяю
М. апра́ксіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

апраме́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́нены апраме́неная апраме́ненае апраме́неныя
Р. апраме́ненага апраме́ненай
апраме́ненае		 апраме́ненага апраме́неных
Д. апраме́ненаму апраме́ненай апраме́ненаму апраме́неным
В. апраме́нены (неадуш.)
апраме́ненага (адуш.)		 апраме́неную апраме́ненае апраме́неныя (неадуш.)
апраме́неных (адуш.)
Т. апраме́неным апраме́ненай
апраме́ненаю		 апраме́неным апраме́ненымі
М. апраме́неным апраме́ненай апраме́неным апраме́неных

Кароткая форма: апраме́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.