апраксімава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксімава́ны апраксімава́ная апраксімава́нае апраксімава́ныя
Р. апраксімава́нага апраксімава́най
апраксімава́нае		 апраксімава́нага апраксімава́ных
Д. апраксімава́наму апраксімава́най апраксімава́наму апраксімава́ным
В. апраксімава́ны (неадуш.)
апраксімава́нага (адуш.)		 апраксімава́ную апраксімава́нае апраксімава́ныя (неадуш.)
апраксімава́ных (адуш.)
Т. апраксімава́ным апраксімава́най
апраксімава́наю		 апраксімава́ным апраксімава́нымі
М. апраксімава́ным апраксімава́най апраксімава́ным апраксімава́ных

Кароткая форма: апраксімава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)