апраксіматы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраксіматы́ўны апраксіматы́ўная апраксіматы́ўнае апраксіматы́ўныя
Р. апраксіматы́ўнага апраксіматы́ўнай
апраксіматы́ўнае		 апраксіматы́ўнага апраксіматы́ўных
Д. апраксіматы́ўнаму апраксіматы́ўнай апраксіматы́ўнаму апраксіматы́ўным
В. апраксіматы́ўны (неадуш.)
апраксіматы́ўнага (адуш.)		 апраксіматы́ўную апраксіматы́ўнае апраксіматы́ўныя (неадуш.)
апраксіматы́ўных (адуш.)
Т. апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнай
апраксіматы́ўнаю		 апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнымі
М. апраксіматы́ўным апраксіматы́ўнай апраксіматы́ўным апраксіматы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)