Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адчапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адчапны́ адчапна́я адчапно́е адчапны́я
Р. адчапно́га адчапно́й
адчапно́е
адчапно́га адчапны́х
Д. адчапно́му адчапно́й адчапно́му адчапны́м
В. адчапны́ (неадуш.)
адчапно́га (адуш.)
адчапну́ю адчапно́е адчапны́я (неадуш.)
адчапны́х (адуш.)
Т. адчапны́м адчапно́й
адчапно́ю
адчапны́м адчапны́мі
М. адчапны́м адчапно́й адчапны́м адчапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адчарава́ць

‘выбавіць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчару́ю адчару́ем
2-я ас. адчару́еш адчару́еце
3-я ас. адчару́е адчару́юць
Прошлы час
м. адчарава́ў адчарава́лі
ж. адчарава́ла
н. адчарава́ла
Загадны лад
2-я ас. адчару́й адчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адчаранкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адчаранкава́нне
Р. адчаранкава́ння
Д. адчаранкава́нню
В. адчаранкава́нне
Т. адчаранкава́ннем
М. адчаранкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адчаранкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адчаранкава́ны адчаранкава́ная адчаранкава́нае адчаранкава́ныя
Р. адчаранкава́нага адчаранкава́най
адчаранкава́нае
адчаранкава́нага адчаранкава́ных
Д. адчаранкава́наму адчаранкава́най адчаранкава́наму адчаранкава́ным
В. адчаранкава́ны (неадуш.)
адчаранкава́нага (адуш.)
адчаранкава́ную адчаранкава́нае адчаранкава́ныя (неадуш.)
адчаранкава́ных (адуш.)
Т. адчаранкава́ным адчаранкава́най
адчаранкава́наю
адчаранкава́ным адчаранкава́нымі
М. адчаранкава́ным адчаранкава́най адчаранкава́ным адчаранкава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адчаранкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адчаранкава́ны адчаранкава́ная адчаранкава́нае адчаранкава́ныя
Р. адчаранкава́нага адчаранкава́най
адчаранкава́нае
адчаранкава́нага адчаранкава́ных
Д. адчаранкава́наму адчаранкава́най адчаранкава́наму адчаранкава́ным
В. адчаранкава́ны (неадуш.)
адчаранкава́нага (адуш.)
адчаранкава́ную адчаранкава́нае адчаранкава́ныя (неадуш.)
адчаранкава́ных (адуш.)
Т. адчаранкава́ным адчаранкава́най
адчаранкава́наю
адчаранкава́ным адчаранкава́нымі
М. адчаранкава́ным адчаранкава́най адчаранкава́ным адчаранкава́ных

Кароткая форма: адчаранкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адчаранкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчаранку́ю адчаранку́ем
2-я ас. адчаранку́еш адчаранку́еце
3-я ас. адчаранку́е адчаранку́юць
Прошлы час
м. адчаранкава́ў адчаранкава́лі
ж. адчаранкава́ла
н. адчаранкава́ла
Загадны лад
2-я ас. адчаранку́й адчаранку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчаранкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адчаро́ўваць

‘выбаўляць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчаро́ўваю адчаро́ўваем
2-я ас. адчаро́ўваеш адчаро́ўваеце
3-я ас. адчаро́ўвае адчаро́ўваюць
Прошлы час
м. адчаро́ўваў адчаро́ўвалі
ж. адчаро́ўвала
н. адчаро́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчаро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

адчарпну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчарпну́ адчарпнё́м
2-я ас. адчарпне́ш адчарпняце́
3-я ас. адчарпне́ адчарпну́ць
Прошлы час
м. адчарпну́ў адчарпну́лі
ж. адчарпну́ла
н. адчарпну́ла
Загадны лад
2-я ас. адчарпні́ адчарпні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарпну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адчарці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчарчу́ адчэ́рцім
2-я ас. адчэ́рціш адчэ́рціце
3-я ас. адчэ́рціць адчэ́рцяць
Прошлы час
м. адчарці́ў адчарці́лі
ж. адчарці́ла
н. адчарці́ла
Загадны лад
2-я ас. адчарці́ адчарці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адчарэ́паць

‘адчэрпаць, захапіць, падчапіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчарэ́паю адчарэ́паем
2-я ас. адчарэ́паеш адчарэ́паеце
3-я ас. адчарэ́пае адчарэ́паюць
Прошлы час
м. адчарэ́паў адчарэ́палі
ж. адчарэ́пала
н. адчарэ́пала
Загадны лад
2-я ас. адчарэ́пай адчарэ́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчарэ́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.