адчапны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адчапны́ |
адчапна́я |
адчапно́е |
адчапны́я |
Р. |
адчапно́га |
адчапно́й адчапно́е |
адчапно́га |
адчапны́х |
Д. |
адчапно́му |
адчапно́й |
адчапно́му |
адчапны́м |
В. |
адчапны́ (неадуш.) адчапно́га (адуш.) |
адчапну́ю |
адчапно́е |
адчапны́я (неадуш.) адчапны́х (адуш.) |
Т. |
адчапны́м |
адчапно́й адчапно́ю |
адчапны́м |
адчапны́мі |
М. |
адчапны́м |
адчапно́й |
адчапны́м |
адчапны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адчарава́ць
‘выбавіць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчару́ю |
адчару́ем |
2-я ас. |
адчару́еш |
адчару́еце |
3-я ас. |
адчару́е |
адчару́юць |
Прошлы час |
м. |
адчарава́ў |
адчарава́лі |
ж. |
адчарава́ла |
н. |
адчарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адчару́й |
адчару́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адчарава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адчаранкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адчаранкава́нне |
Р. |
адчаранкава́ння |
Д. |
адчаранкава́нню |
В. |
адчаранкава́нне |
Т. |
адчаранкава́ннем |
М. |
адчаранкава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адчаранкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адчаранкава́ны |
адчаранкава́ная |
адчаранкава́нае |
адчаранкава́ныя |
Р. |
адчаранкава́нага |
адчаранкава́най адчаранкава́нае |
адчаранкава́нага |
адчаранкава́ных |
Д. |
адчаранкава́наму |
адчаранкава́най |
адчаранкава́наму |
адчаранкава́ным |
В. |
адчаранкава́ны (неадуш.) адчаранкава́нага (адуш.) |
адчаранкава́ную |
адчаранкава́нае |
адчаранкава́ныя (неадуш.) адчаранкава́ных (адуш.) |
Т. |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́най адчаранкава́наю |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́нымі |
М. |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́най |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адчаранкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адчаранкава́ны |
адчаранкава́ная |
адчаранкава́нае |
адчаранкава́ныя |
Р. |
адчаранкава́нага |
адчаранкава́най адчаранкава́нае |
адчаранкава́нага |
адчаранкава́ных |
Д. |
адчаранкава́наму |
адчаранкава́най |
адчаранкава́наму |
адчаранкава́ным |
В. |
адчаранкава́ны (неадуш.) адчаранкава́нага (адуш.) |
адчаранкава́ную |
адчаранкава́нае |
адчаранкава́ныя (неадуш.) адчаранкава́ных (адуш.) |
Т. |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́най адчаранкава́наю |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́нымі |
М. |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́най |
адчаранкава́ным |
адчаранкава́ных |
Кароткая форма: адчаранкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адчаранкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчаранку́ю |
адчаранку́ем |
2-я ас. |
адчаранку́еш |
адчаранку́еце |
3-я ас. |
адчаранку́е |
адчаранку́юць |
Прошлы час |
м. |
адчаранкава́ў |
адчаранкава́лі |
ж. |
адчаранкава́ла |
н. |
адчаранкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адчаранку́й |
адчаранку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адчаранкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адчаро́ўваць
‘выбаўляць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчаро́ўваю |
адчаро́ўваем |
2-я ас. |
адчаро́ўваеш |
адчаро́ўваеце |
3-я ас. |
адчаро́ўвае |
адчаро́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
адчаро́ўваў |
адчаро́ўвалі |
ж. |
адчаро́ўвала |
н. |
адчаро́ўвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адчаро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адчарпну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчарпну́ |
адчарпнё́м |
2-я ас. |
адчарпне́ш |
адчарпняце́ |
3-я ас. |
адчарпне́ |
адчарпну́ць |
Прошлы час |
м. |
адчарпну́ў |
адчарпну́лі |
ж. |
адчарпну́ла |
н. |
адчарпну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адчарпні́ |
адчарпні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адчарпну́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
адчарці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчарчу́ |
адчэ́рцім |
2-я ас. |
адчэ́рціш |
адчэ́рціце |
3-я ас. |
адчэ́рціць |
адчэ́рцяць |
Прошлы час |
м. |
адчарці́ў |
адчарці́лі |
ж. |
адчарці́ла |
н. |
адчарці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адчарці́ |
адчарці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адчарці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адчарэ́паць
‘адчэрпаць, захапіць, падчапіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адчарэ́паю |
адчарэ́паем |
2-я ас. |
адчарэ́паеш |
адчарэ́паеце |
3-я ас. |
адчарэ́пае |
адчарэ́паюць |
Прошлы час |
м. |
адчарэ́паў |
адчарэ́палі |
ж. |
адчарэ́пала |
н. |
адчарэ́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адчарэ́пай |
адчарэ́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адчарэ́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.