адчарава́ць
‘выбавіць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адчару́ю | адчару́ем | |
| адчару́еш | адчару́еце | |
| адчару́е | адчару́юць | |
| Прошлы час | ||
| адчарава́ў | адчарава́лі | |
| адчарава́ла | ||
| адчарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адчару́й | адчару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адчарава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)