адчаро́ўваць

‘выбаўляць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчаро́ўваю адчаро́ўваем
2-я ас. адчаро́ўваеш адчаро́ўваеце
3-я ас. адчаро́ўвае адчаро́ўваюць
Прошлы час
м. адчаро́ўваў адчаро́ўвалі
ж. адчаро́ўвала
н. адчаро́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчаро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)