абнайто́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнайто́ўлены |
абнайто́ўленая |
абнайто́ўленае |
абнайто́ўленыя |
| Р. |
абнайто́ўленага |
абнайто́ўленай
абнайто́ўленае |
абнайто́ўленага |
абнайто́ўленых |
| Д. |
абнайто́ўленаму |
абнайто́ўленай |
абнайто́ўленаму |
абнайто́ўленым |
| В. |
абнайто́ўлены (неадуш.)
абнайто́ўленага (адуш.) |
абнайто́ўленую |
абнайто́ўленае |
абнайто́ўленыя (неадуш.)
абнайто́ўленых (адуш.) |
| Т. |
абнайто́ўленым |
абнайто́ўленай
абнайто́ўленаю |
абнайто́ўленым |
абнайто́ўленымі |
| М. |
абнайто́ўленым |
абнайто́ўленай |
абнайто́ўленым |
абнайто́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
абналі́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абналі́чка |
абналі́чкі |
| Р. |
абналі́чкі |
абналі́чак |
| Д. |
абналі́чцы |
абналі́чкам |
| В. |
абналі́чку |
абналі́чкі |
| Т. |
абналі́чкай
абналі́чкаю |
абналі́чкамі |
| М. |
абналі́чцы |
абналі́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абнараўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнараўля́юся |
абнараўля́емся |
| 2-я ас. |
абнараўля́ешся |
абнараўля́ецеся |
| 3-я ас. |
абнараўля́ецца |
абнараўля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абнараўля́ўся |
абнараўля́ліся |
| ж. |
абнараўля́лася |
| н. |
абнараўля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абнараўля́йся |
абнараўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абнараўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абнараўля́ць
‘аблюбоўваць што-небудзь; чакаць, устрымлівацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнараўля́ю |
абнараўля́ем |
| 2-я ас. |
абнараўля́еш |
абнараўля́еце |
| 3-я ас. |
абнараўля́е |
абнараўля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абнараўля́ў |
абнараўля́лі |
| ж. |
абнараўля́ла |
| н. |
абнараўля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абнараўля́й |
абнараўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абнараўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абнаро́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абнаро́даванне |
| Р. |
абнаро́давання |
| Д. |
абнаро́даванню |
| В. |
абнаро́даванне |
| Т. |
абнаро́даваннем |
| М. |
абнаро́даванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнаро́даваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнаро́даваны |
абнаро́даваная |
абнаро́даванае |
абнаро́даваныя |
| Р. |
абнаро́даванага |
абнаро́даванай
абнаро́даванае |
абнаро́даванага |
абнаро́даваных |
| Д. |
абнаро́даванаму |
абнаро́даванай |
абнаро́даванаму |
абнаро́даваным |
| В. |
абнаро́даваны (неадуш.)
абнаро́даванага (адуш.) |
абнаро́даваную |
абнаро́даванае |
абнаро́даваныя (неадуш.)
абнаро́даваных (адуш.) |
| Т. |
абнаро́даваным |
абнаро́даванай
абнаро́даванаю |
абнаро́даваным |
абнаро́даванымі |
| М. |
абнаро́даваным |
абнаро́даванай |
абнаро́даваным |
абнаро́даваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнаро́даваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абнаро́даваны |
абнаро́даваная |
абнаро́даванае |
абнаро́даваныя |
| Р. |
абнаро́даванага |
абнаро́даванай
абнаро́даванае |
абнаро́даванага |
абнаро́даваных |
| Д. |
абнаро́даванаму |
абнаро́даванай |
абнаро́даванаму |
абнаро́даваным |
| В. |
абнаро́даваны (неадуш.)
абнаро́даванага (адуш.) |
абнаро́даваную |
абнаро́даванае |
абнаро́даваныя (неадуш.)
абнаро́даваных (адуш.) |
| Т. |
абнаро́даваным |
абнаро́даванай
абнаро́даванаю |
абнаро́даваным |
абнаро́даванымі |
| М. |
абнаро́даваным |
абнаро́даванай |
абнаро́даваным |
абнаро́даваных |
Кароткая форма: абнаро́давана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абнаро́давацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абнаро́дуецца |
абнаро́дуюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абнаро́даваўся |
абнаро́даваліся |
| ж. |
абнаро́давалася |
| н. |
абнаро́давалася |
Крыніцы:
piskunou2012.
абнаро́даваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абнаро́дую |
абнаро́дуем |
| 2-я ас. |
абнаро́дуеш |
абнаро́дуеце |
| 3-я ас. |
абнаро́дуе |
абнаро́дуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абнаро́даваў |
абнаро́давалі |
| ж. |
абнаро́давала |
| н. |
абнаро́давала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абнаро́дуй |
абнаро́дуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абнаро́даваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абнасе́ненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абнасе́ненне |
абнасе́ненні |
| Р. |
абнасе́нення |
абнасе́ненняў |
| Д. |
абнасе́ненню |
абнасе́ненням |
| В. |
абнасе́ненне |
абнасе́ненні |
| Т. |
абнасе́неннем |
абнасе́неннямі |
| М. |
абнасе́ненні |
абнасе́неннях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.