абнараўля́ць
‘аблюбоўваць што-небудзь; чакаць, устрымлівацца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| абнараўля́ю | абнараўля́ем | |
| абнараўля́еш | абнараўля́еце | |
| абнараўля́е | абнараўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| абнараўля́ў | абнараўля́лі | |
| абнараўля́ла | ||
| абнараўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| абнараўля́й | абнараўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абнараўля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)