абнасе́ненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абнасе́ненне | абнасе́ненні | |
абнасе́нення | абнасе́ненняў | |
абнасе́ненню | абнасе́ненням | |
абнасе́ненне | абнасе́ненні | |
абнасе́неннем | абнасе́неннямі | |
абнасе́ненні | абнасе́неннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)