закаўра́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закаўра́шны |
закаўра́шная |
закаўра́шнае |
закаўра́шныя |
| Р. |
закаўра́шнага |
закаўра́шнай закаўра́шнае |
закаўра́шнага |
закаўра́шных |
| Д. |
закаўра́шнаму |
закаўра́шнай |
закаўра́шнаму |
закаўра́шным |
| В. |
закаўра́шны (неадуш.) закаўра́шнага (адуш.) |
закаўра́шную |
закаўра́шнае |
закаўра́шныя (неадуш.) закаўра́шных (адуш.) |
| Т. |
закаўра́шным |
закаўра́шнай закаўра́шнаю |
закаўра́шным |
закаўра́шнымі |
| М. |
закаўра́шным |
закаўра́шнай |
закаўра́шным |
закаўра́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
закаўра́шык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
закаўра́шык |
закаўра́шыкі |
| Р. |
закаўра́шыка |
закаўра́шыкаў |
| Д. |
закаўра́шыку |
закаўра́шыкам |
| В. |
закаўра́шык |
закаўра́шыкі |
| Т. |
закаўра́шыкам |
закаўра́шыкамі |
| М. |
закаўра́шыку |
закаўра́шыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаха́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| закаха́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
закаха́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
закаха́насць |
| Р. |
закаха́насці |
| Д. |
закаха́насці |
| В. |
закаха́насць |
| Т. |
закаха́насцю |
| М. |
закаха́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закаха́ная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
закаха́ная |
закаха́ныя |
| Р. |
закаха́най |
закаха́ных |
| Д. |
закаха́най |
закаха́ным |
| В. |
закаха́ную |
закаха́ных |
| Т. |
закаха́най закаха́наю |
закаха́нымі |
| М. |
закаха́най |
закаха́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
закаха́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
закаха́нка |
закаха́нкі |
| Р. |
закаха́нкі |
закаха́нак |
| Д. |
закаха́нцы |
закаха́нкам |
| В. |
закаха́нку |
закаха́нак |
| Т. |
закаха́нкай закаха́нкаю |
закаха́нкамі |
| М. |
закаха́нцы |
закаха́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
закаха́нне |
| Р. |
закаха́ння |
| Д. |
закаха́нню |
| В. |
закаха́нне |
| Т. |
закаха́ннем |
| М. |
закаха́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаха́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закаха́ны |
закаха́ная |
закаха́нае |
закаха́ныя |
| Р. |
закаха́нага |
закаха́най закаха́нае |
закаха́нага |
закаха́ных |
| Д. |
закаха́наму |
закаха́най |
закаха́наму |
закаха́ным |
| В. |
закаха́ны (неадуш.) закаха́нага (адуш.) |
закаха́ную |
закаха́нае |
закаха́ныя (неадуш.) закаха́ных (адуш.) |
| Т. |
закаха́ным |
закаха́най закаха́наю |
закаха́ным |
закаха́нымі |
| М. |
закаха́ным |
закаха́най |
закаха́ным |
закаха́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закаха́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закаха́ны |
закаха́ная |
закаха́нае |
закаха́ныя |
| Р. |
закаха́нага |
закаха́най закаха́нае |
закаха́нага |
закаха́ных |
| Д. |
закаха́наму |
закаха́най |
закаха́наму |
закаха́ным |
| В. |
закаха́ны (неадуш.) закаха́нага (адуш.) |
закаха́ную |
закаха́нае |
закаха́ныя (неадуш.) закаха́ных (адуш.) |
| Т. |
закаха́ным |
закаха́най закаха́наю |
закаха́ным |
закаха́нымі |
| М. |
закаха́ным |
закаха́най |
закаха́ным |
закаха́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.