Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

утырка́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утырка́юся утырка́емся
2-я ас. утырка́ешся утырка́ецеся
3-я ас. утырка́ецца утырка́юцца
Прошлы час
м. утырка́ўся утырка́ліся
ж. утырка́лася
н. утырка́лася
Загадны лад
2-я ас. утырка́йся утырка́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час утырка́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уты́ркаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уты́ркаю уты́ркаем
2-я ас. уты́ркаеш уты́ркаеце
3-я ас. уты́ркае уты́ркаюць
Прошлы час
м. уты́ркаў уты́ркалі
ж. уты́ркала
н. уты́ркала
Загадны лад
2-я ас. уты́ркай уты́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час уты́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

утырка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утырка́ю утырка́ем
2-я ас. утырка́еш утырка́еце
3-я ас. утырка́е утырка́юць
Прошлы час
м. утырка́ў утырка́лі
ж. утырка́ла
н. утырка́ла
Загадны лад
2-я ас. утырка́й утырка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утырка́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

уты́ркванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уты́ркванне
Р. уты́рквання
Д. уты́ркванню
В. уты́ркванне
Т. уты́ркваннем
М. уты́ркванні

Крыніцы: piskunou2012.

уты́рквацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уты́ркваецца уты́ркваюцца
Прошлы час
м. уты́ркваўся уты́ркваліся
ж. уты́рквалася
н. уты́рквалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час уты́ркваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уты́ркваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уты́ркваю уты́ркваем
2-я ас. уты́ркваеш уты́ркваеце
3-я ас. уты́рквае уты́ркваюць
Прошлы час
м. уты́ркваў уты́рквалі
ж. уты́рквала
н. уты́рквала
Загадны лад
2-я ас. уты́рквай уты́рквайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уты́ркваючы

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утыркну́ты утыркну́тая утыркну́тае утыркну́тыя
Р. утыркну́тага утыркну́тай
утыркну́тае
утыркну́тага утыркну́тых
Д. утыркну́таму утыркну́тай утыркну́таму утыркну́тым
В. утыркну́ты (неадуш.)
утыркну́тага (адуш.)
утыркну́тую утыркну́тае утыркну́тыя (неадуш.)
утыркну́тых (адуш.)
Т. утыркну́тым утыркну́тай
утыркну́таю
утыркну́тым утыркну́тымі
М. утыркну́тым утыркну́тай утыркну́тым утыркну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. утыркну́ты утыркну́тая утыркну́тае утыркну́тыя
Р. утыркну́тага утыркну́тай
утыркну́тае
утыркну́тага утыркну́тых
Д. утыркну́таму утыркну́тай утыркну́таму утыркну́тым
В. утыркну́ты (неадуш.)
утыркну́тага (адуш.)
утыркну́тую утыркну́тае утыркну́тыя (неадуш.)
утыркну́тых (адуш.)
Т. утыркну́тым утыркну́тай
утыркну́таю
утыркну́тым утыркну́тымі
М. утыркну́тым утыркну́тай утыркну́тым утыркну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утыркну́ся утыркнё́мся
2-я ас. утыркне́шся утыркняце́ся
3-я ас. утыркне́цца утыркну́цца
Прошлы час
м. утыркну́ўся утыркну́ліся
ж. утыркну́лася
н. утыркну́лася
Загадны лад
2-я ас. утыркні́ся утыркні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час утыркну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

утыркну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. утыркну́ утыркнё́м
2-я ас. утыркне́ш утыркняце́
3-я ас. утыркне́ утыркну́ць
Прошлы час
м. утыркну́ў утыркну́лі
ж. утыркну́ла
н. утыркну́ла
Загадны лад
2-я ас. утыркні́ утыркні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час утыркну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.