заві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заві́ты |
заві́тая |
заві́тае |
заві́тыя |
Р. |
заві́тага |
заві́тай заві́тае |
заві́тага |
заві́тых |
Д. |
заві́таму |
заві́тай |
заві́таму |
заві́тым |
В. |
заві́ты (неадуш.) заві́тага (адуш.) |
заві́тую |
заві́тае |
заві́тыя (неадуш.) заві́тых (адуш.) |
Т. |
заві́тым |
заві́тай заві́таю |
заві́тым |
заві́тымі |
М. |
заві́тым |
заві́тай |
заві́тым |
заві́тых |
Кароткая форма: заві́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заві́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заві́ўка |
заві́ўкі |
Р. |
заві́ўкі |
заві́вак |
Д. |
заві́ўцы |
заві́ўкам |
В. |
заві́ўку |
заві́ўкі |
Т. |
заві́ўкай заві́ўкаю |
заві́ўкамі |
М. |
заві́ўцы |
заві́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завіха́нне |
Р. |
завіха́ння |
Д. |
завіха́нню |
В. |
завіха́нне |
Т. |
завіха́ннем |
М. |
завіха́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завіха́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіха́юся |
завіха́емся |
2-я ас. |
завіха́ешся |
завіха́ецеся |
3-я ас. |
завіха́ецца |
завіха́юцца |
Прошлы час |
м. |
завіха́ўся |
завіха́ліся |
ж. |
завіха́лася |
н. |
завіха́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
завіха́йся |
завіха́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завіха́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіха́ю |
завіха́ем |
2-я ас. |
завіха́еш |
завіха́еце |
3-я ас. |
завіха́е |
завіха́юць |
Прошлы час |
м. |
завіха́ў |
завіха́лі |
ж. |
завіха́ла |
н. |
завіха́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завіха́й |
завіха́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
завіха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіхля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіхля́юся |
завіхля́емся |
2-я ас. |
завіхля́ешся |
завіхля́ецеся |
3-я ас. |
завіхля́ецца |
завіхля́юцца |
Прошлы час |
м. |
завіхля́ўся |
завіхля́ліся |
ж. |
завіхля́лася |
н. |
завіхля́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завіхля́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
завіхля́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіхля́ю |
завіхля́ем |
2-я ас. |
завіхля́еш |
завіхля́еце |
3-я ас. |
завіхля́е |
завіхля́юць |
Прошлы час |
м. |
завіхля́ў |
завіхля́лі |
ж. |
завіхля́ла |
н. |
завіхля́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завіхля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.