Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абарва́ць

‘ад рваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абарву́ абарвё́м
2-я ас. абарве́ш абарвяце́
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла
Загадны лад
2-я ас. абарві́ абарві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абарва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарва́ць

‘апухнуць і нагнаіцца’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла

Крыніцы: tsbm1984.

абарда́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абарда́ж
Р. абарда́жу
Д. абарда́жу
В. абарда́ж
Т. абарда́жам
М. абарда́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абарда́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарда́жны абарда́жная абарда́жнае абарда́жныя
Р. абарда́жнага абарда́жнай
абарда́жнае
абарда́жнага абарда́жных
Д. абарда́жнаму абарда́жнай абарда́жнаму абарда́жным
В. абарда́жны (неадуш.)
абарда́жнага (адуш.)
абарда́жную абарда́жнае абарда́жныя (неадуш.)
абарда́жных (адуш.)
Т. абарда́жным абарда́жнай
абарда́жнаю
абарда́жным абарда́жнымі
М. абарда́жным абарда́жнай абарда́жным абарда́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абармо́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абармо́т абармо́ты
Р. абармо́та абармо́таў
Д. абармо́ту абармо́там
В. абармо́та абармо́таў
Т. абармо́там абармо́тамі
М. абармо́це абармо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абармо́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абармо́тка абармо́ткі
Р. абармо́ткі абармо́так
Д. абармо́тцы абармо́ткам
В. абармо́тку абармо́так
Т. абармо́ткай
абармо́ткаю
абармо́ткамі
М. абармо́тцы абармо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абармо́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абармо́цік абармо́цікі
Р. абармо́ціка абармо́цікаў
Д. абармо́ціку абармо́цікам
В. абармо́ціка абармо́цікаў
Т. абармо́цікам абармо́цікамі
М. абармо́ціку абармо́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

абармо́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абармо́цтва
Р. абармо́цтва
Д. абармо́цтву
В. абармо́цтва
Т. абармо́цтвам
М. абармо́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

абаро́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абаро́г абаро́гі
Р. абаро́га абаро́гаў
Д. абаро́гу абаро́гам
В. абаро́г абаро́гі
Т. абаро́гам абаро́гамі
М. абаро́зе абаро́гах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абаро́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абаро́на абаро́ны
Р. абаро́ны абаро́н
Д. абаро́не абаро́нам
В. абаро́ну абаро́ны
Т. абаро́най
абаро́наю
абаро́намі
М. абаро́не абаро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.