абарва́ць

‘апухнуць і нагнаіцца’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)