абарва́ць
‘ад рваць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
абарву́ | абарвё́м | |
абарве́ш | абарвяце́ | |
абарве́ | абарву́ць | |
Прошлы час | ||
абарва́ў | абарва́лі | |
абарва́ла | ||
абарва́ла | ||
Загадны лад | ||
абарві́ | абарві́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
абарва́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)