абарва́ць

‘ад рваць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абарву́ абарвё́м
2-я ас. абарве́ш абарвяце́
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла
Загадны лад
2-я ас. абарві́ абарві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абарва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)