Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

экзатаксі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатаксі́н экзатаксі́ны
Р. экзатаксі́ну экзатаксі́наў
Д. экзатаксі́ну экзатаксі́нам
В. экзатаксі́н экзатаксі́ны
Т. экзатаксі́нам экзатаксі́намі
М. экзатаксі́не экзатаксі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

экзатро́ф

‘мікраарганізм’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатро́ф экзатро́фы
Р. экзатро́фа экзатро́фаў
Д. экзатро́фу экзатро́фам
В. экзатро́фа экзатро́фаў
Т. экзатро́фам экзатро́фамі
М. экзатро́фе экзатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

экзатро́ф

‘мікраарганізм’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзатро́ф экзатро́фы
Р. экзатро́фа экзатро́фаў
Д. экзатро́фу экзатро́фам
В. экзатро́ф экзатро́фы
Т. экзатро́фам экзатро́фамі
М. экзатро́фе экзатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

экзатро́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзатро́фны экзатро́фная экзатро́фнае экзатро́фныя
Р. экзатро́фнага экзатро́фнай
экзатро́фнае		 экзатро́фнага экзатро́фных
Д. экзатро́фнаму экзатро́фнай экзатро́фнаму экзатро́фным
В. экзатро́фны (неадуш.)
экзатро́фнага (адуш.)		 экзатро́фную экзатро́фнае экзатро́фныя (неадуш.)
экзатро́фных (адуш.)
Т. экзатро́фным экзатро́фнай
экзатро́фнаю		 экзатро́фным экзатро́фнымі
М. экзатро́фным экзатро́фнай экзатро́фным экзатро́фных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

экзаты́зм

‘слова’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзаты́зм экзаты́змы
Р. экзаты́зма экзаты́змаў
Д. экзаты́зму экзаты́змам
В. экзаты́зм экзаты́змы
Т. экзаты́змам экзаты́змамі
М. экзаты́зме экзаты́змах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

экзаты́зм

‘экзотыка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзаты́зм
Р. экзаты́зму
Д. экзаты́зму
В. экзаты́зм
Т. экзаты́змам
М. экзаты́зме

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

экзаты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
экзаты́чна экзаты́чней -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

экзаты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. экзаты́чнасць
Р. экзаты́чнасці
Д. экзаты́чнасці
В. экзаты́чнасць
Т. экзаты́чнасцю
М. экзаты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экзаты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзаты́чны экзаты́чная экзаты́чнае экзаты́чныя
Р. экзаты́чнага экзаты́чнай
экзаты́чнае		 экзаты́чнага экзаты́чных
Д. экзаты́чнаму экзаты́чнай экзаты́чнаму экзаты́чным
В. экзаты́чны (неадуш.)
экзаты́чнага (адуш.)		 экзаты́чную экзаты́чнае экзаты́чныя (неадуш.)
экзаты́чных (адуш.)
Т. экзаты́чным экзаты́чнай
экзаты́чнаю		 экзаты́чным экзаты́чнымі
М. экзаты́чным экзаты́чнай экзаты́чным экзаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

экзаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзаты́чны экзаты́чная экзаты́чнае экзаты́чныя
Р. экзаты́чнага экзаты́чнай
экзаты́чнае		 экзаты́чнага экзаты́чных
Д. экзаты́чнаму экзаты́чнай экзаты́чнаму экзаты́чным
В. экзаты́чны (неадуш.)
экзаты́чнага (адуш.)		 экзаты́чную экзаты́чнае экзаты́чныя (неадуш.)
экзаты́чных (адуш.)
Т. экзаты́чным экзаты́чнай
экзаты́чнаю		 экзаты́чным экзаты́чнымі
М. экзаты́чным экзаты́чнай экзаты́чным экзаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.