экзаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзаты́чны экзаты́чная экзаты́чнае экзаты́чныя
Р. экзаты́чнага экзаты́чнай
экзаты́чнае		 экзаты́чнага экзаты́чных
Д. экзаты́чнаму экзаты́чнай экзаты́чнаму экзаты́чным
В. экзаты́чны (неадуш.)
экзаты́чнага (адуш.)		 экзаты́чную экзаты́чнае экзаты́чныя (неадуш.)
экзаты́чных (адуш.)
Т. экзаты́чным экзаты́чнай
экзаты́чнаю		 экзаты́чным экзаты́чнымі
М. экзаты́чным экзаты́чнай экзаты́чным экзаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)