экзатро́фны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзатро́фны экзатро́фная экзатро́фнае экзатро́фныя
Р. экзатро́фнага экзатро́фнай
экзатро́фнае
экзатро́фнага экзатро́фных
Д. экзатро́фнаму экзатро́фнай экзатро́фнаму экзатро́фным
В. экзатро́фны (неадуш.)
экзатро́фнага (адуш.)
экзатро́фную экзатро́фнае экзатро́фныя (неадуш.)
экзатро́фных (адуш.)
Т. экзатро́фным экзатро́фнай
экзатро́фнаю
экзатро́фным экзатро́фнымі
М. экзатро́фным экзатро́фнай экзатро́фным экзатро́фных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)