Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзярэ́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзярэ́чына
Р. Дзярэ́чына
Д. Дзярэ́чыну
В. Дзярэ́чына
Т. Дзярэ́чынам
М. Дзярэ́чыне

дзярэ́чынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзярэ́чынскі дзярэ́чынская дзярэ́чынскае дзярэ́чынскія
Р. дзярэ́чынскага дзярэ́чынскай
дзярэ́чынскае		 дзярэ́чынскага дзярэ́чынскіх
Д. дзярэ́чынскаму дзярэ́чынскай дзярэ́чынскаму дзярэ́чынскім
В. дзярэ́чынскі (неадуш.)
дзярэ́чынскага (адуш.)		 дзярэ́чынскую дзярэ́чынскае дзярэ́чынскія (неадуш.)
дзярэ́чынскіх (адуш.)
Т. дзярэ́чынскім дзярэ́чынскай
дзярэ́чынскаю		 дзярэ́чынскім дзярэ́чынскімі
М. дзярэ́чынскім дзярэ́чынскай дзярэ́чынскім дзярэ́чынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзярэ́чынцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзярэ́чынцы
Р. Дзярэ́чынцаў
Д. Дзярэ́чынцам
В. Дзярэ́чынцы
Т. Дзярэ́чынцамі
М. Дзярэ́чынцах

дзя́сенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́сенны дзя́сенная дзя́сеннае дзя́сенныя
Р. дзя́сеннага дзя́сеннай
дзя́сеннае		 дзя́сеннага дзя́сенных
Д. дзя́сеннаму дзя́сеннай дзя́сеннаму дзя́сенным
В. дзя́сенны (неадуш.)
дзя́сеннага (адуш.)		 дзя́сенную дзя́сеннае дзя́сенныя (неадуш.)
дзя́сенных (адуш.)
Т. дзя́сенным дзя́сеннай
дзя́сеннаю		 дзя́сенным дзя́сеннымі
М. дзя́сенным дзя́сеннай дзя́сенным дзя́сенных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзясна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзясна́ дзя́сны
дзясны́
Р. дзясны́ дзя́сен
дзя́снаў
Д. дзясне́ дзя́снам
В. дзясну́ дзя́сны
дзясны́
Т. дзясно́й
дзясно́ю		 дзя́снамі
М. дзясне́ дзя́снах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дзясна́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзясна́
Р. Дзясны́
Д. Дзясне́
В. Дзясну́
Т. Дзясно́й
Дзясно́ю
М. Дзясне́

дзя́снавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́снавы дзя́снавая дзя́снавае дзя́снавыя
Р. дзя́снавага дзя́снавай
дзя́снавае		 дзя́снавага дзя́снавых
Д. дзя́снаваму дзя́снавай дзя́снаваму дзя́снавым
В. дзя́снавы (неадуш.)
дзя́снавага (адуш.)		 дзя́снавую дзя́снавае дзя́снавыя (неадуш.)
дзя́снавых (адуш.)
Т. дзя́снавым дзя́снавай
дзя́снаваю		 дзя́снавым дзя́снавымі
М. дзя́снавым дзя́снавай дзя́снавым дзя́снавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзясні́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзясні́нскі дзясні́нская дзясні́нскае дзясні́нскія
Р. дзясні́нскага дзясні́нскай
дзясні́нскае		 дзясні́нскага дзясні́нскіх
Д. дзясні́нскаму дзясні́нскай дзясні́нскаму дзясні́нскім
В. дзясні́нскі (неадуш.)
дзясні́нскага (адуш.)		 дзясні́нскую дзясні́нскае дзясні́нскія (неадуш.)
дзясні́нскіх (адуш.)
Т. дзясні́нскім дзясні́нскай
дзясні́нскаю		 дзясні́нскім дзясні́нскімі
М. дзясні́нскім дзясні́нскай дзясні́нскім дзясні́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дзяся́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяся́так дзяся́ткі
Р. дзяся́тка дзяся́ткаў
Д. дзяся́тку дзяся́ткам
В. дзяся́так дзяся́ткі
Т. дзяся́ткам дзяся́ткамі
М. дзяся́тку дзяся́тках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дзяся́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяся́тка дзяся́ткі
Р. дзяся́ткі дзяся́так
Д. дзяся́тцы дзяся́ткам
В. дзяся́тку дзяся́ткі
Т. дзяся́ткай
дзяся́ткаю		 дзяся́ткамі
М. дзяся́тцы дзяся́тках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.