Дзярэ́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзярэ́чына
Р. Дзярэ́чына
Д. Дзярэ́чыну
В. Дзярэ́чына
Т. Дзярэ́чынам
М. Дзярэ́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)