Дзярэ́чынцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзярэ́чынцы
Р. Дзярэ́чынцаў
Д. Дзярэ́чынцам
В. Дзярэ́чынцы
Т. Дзярэ́чынцамі
М. Дзярэ́чынцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)