абарача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абарача́льны |
абарача́льная |
абарача́льнае |
абарача́льныя |
| Р. |
абарача́льнага |
абарача́льнай абарача́льнае |
абарача́льнага |
абарача́льных |
| Д. |
абарача́льнаму |
абарача́льнай |
абарача́льнаму |
абарача́льным |
| В. |
абарача́льны (неадуш.) абарача́льнага (адуш.) |
абарача́льную |
абарача́льнае |
абарача́льныя (неадуш.) абарача́льных (адуш.) |
| Т. |
абарача́льным |
абарача́льнай абарача́льнаю |
абарача́льным |
абарача́льнымі |
| М. |
абарача́льным |
абарача́льнай |
абарача́льным |
абарача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абарача́юся |
абарача́емся |
| 2-я ас. |
абарача́ешся |
абарача́ецеся |
| 3-я ас. |
абарача́ецца |
абарача́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абарача́ўся |
абарача́ліся |
| ж. |
абарача́лася |
| н. |
абарача́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абарача́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абарача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абарача́ю |
абарача́ем |
| 2-я ас. |
абарача́еш |
абарача́еце |
| 3-я ас. |
абарача́е |
абарача́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абарача́ў |
абарача́лі |
| ж. |
абарача́ла |
| н. |
абарача́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абарача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абарачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абарачэ́нне |
| Р. |
абарачэ́ння |
| Д. |
абарачэ́нню |
| В. |
абарачэ́нне |
| Т. |
абарачэ́ннем |
| М. |
абарачэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абарва́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абарва́насць |
| Р. |
абарва́насці |
| Д. |
абарва́насці |
| В. |
абарва́насць |
| Т. |
абарва́насцю |
| М. |
абарва́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абарва́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абарва́нец |
абарва́нцы |
| Р. |
абарва́нца |
абарва́нцаў |
| Д. |
абарва́нцу |
абарва́нцам |
| В. |
абарва́нца |
абарва́нцаў |
| Т. |
абарва́нцам |
абарва́нцамі |
| М. |
абарва́нцу |
абарва́нцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абарва́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абарва́нчык |
абарва́нчыкі |
| Р. |
абарва́нчыка |
абарва́нчыкаў |
| Д. |
абарва́нчыку |
абарва́нчыкам |
| В. |
абарва́нчыка |
абарва́нчыкаў |
| Т. |
абарва́нчыкам |
абарва́нчыкамі |
| М. |
абарва́нчыку |
абарва́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абарва́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абарва́ны |
абарва́ная |
абарва́нае |
абарва́ныя |
| Р. |
абарва́нага |
абарва́най абарва́нае |
абарва́нага |
абарва́ных |
| Д. |
абарва́наму |
абарва́най |
абарва́наму |
абарва́ным |
| В. |
абарва́ны (неадуш.) абарва́нага (адуш.) |
абарва́ную |
абарва́нае |
абарва́ныя (неадуш.) абарва́ных (адуш.) |
| Т. |
абарва́ным |
абарва́най абарва́наю |
абарва́ным |
абарва́нымі |
| М. |
абарва́ным |
абарва́най |
абарва́ным |
абарва́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абарва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абарва́ны |
абарва́ная |
абарва́нае |
абарва́ныя |
| Р. |
абарва́нага |
абарва́най абарва́нае |
абарва́нага |
абарва́ных |
| Д. |
абарва́наму |
абарва́най |
абарва́наму |
абарва́ным |
| В. |
абарва́ны (неадуш.) абарва́нага (адуш.) |
абарва́ную |
абарва́нае |
абарва́ныя (неадуш.) абарва́ных (адуш.) |
| Т. |
абарва́ным |
абарва́най абарва́наю |
абарва́ным |
абарва́нымі |
| М. |
абарва́ным |
абарва́най |
абарва́ным |
абарва́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абарва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абарва́ны |
абарва́ная |
абарва́нае |
абарва́ныя |
| Р. |
абарва́нага |
абарва́най абарва́нае |
абарва́нага |
абарва́ных |
| Д. |
абарва́наму |
абарва́най |
абарва́наму |
абарва́ным |
| В. |
абарва́ны (неадуш.) абарва́нага (адуш.) |
абарва́ную |
абарва́нае |
абарва́ныя (неадуш.) абарва́ных (адуш.) |
| Т. |
абарва́ным |
абарва́най абарва́наю |
абарва́ным |
абарва́нымі |
| М. |
абарва́ным |
абарва́най |
абарва́ным |
абарва́ных |
Кароткая форма: абарва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.