абарва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абарва́ны абарва́ная абарва́нае абарва́ныя
Р. абарва́нага абарва́най
абарва́нае
абарва́нага абарва́ных
Д. абарва́наму абарва́най абарва́наму абарва́ным
В. абарва́ны (неадуш.)
абарва́нага (адуш.)
абарва́ную абарва́нае абарва́ныя (неадуш.)
абарва́ных (адуш.)
Т. абарва́ным абарва́най
абарва́наю
абарва́ным абарва́нымі
М. абарва́ным абарва́най абарва́ным абарва́ных

Кароткая форма: абарва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)