абарва́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абарва́нец | абарва́нцы | |
абарва́нца | абарва́нцаў | |
абарва́нцу | абарва́нцам | |
абарва́нца | абарва́нцаў | |
абарва́нцам | абарва́нцамі | |
абарва́нцу | абарва́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)