Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

адпуска́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпуска́нне
Р. адпуска́ння
Д. адпуска́нню
В. адпуска́нне
Т. адпуска́ннем
М. адпуска́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адпуска́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпуска́юся адпуска́емся
2-я ас. адпуска́ешся адпуска́ецеся
3-я ас. адпуска́ецца адпуска́юцца
Прошлы час
м. адпуска́ўся адпуска́ліся
ж. адпуска́лася
н. адпуска́лася
Загадны лад
2-я ас. адпуска́йся адпуска́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпуска́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпуска́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпуска́ю адпуска́ем
2-я ас. адпуска́еш адпуска́еце
3-я ас. адпуска́е адпуска́юць
Прошлы час
м. адпуска́ў адпуска́лі
ж. адпуска́ла
н. адпуска́ла
Загадны лад
2-я ас. адпуска́й адпуска́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпуска́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпу́скліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адпу́скліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

адпу́склівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адпу́склівасць
Р. адпу́склівасці
Д. адпу́склівасці
В. адпу́склівасць
Т. адпу́склівасцю
М. адпу́склівасці

Крыніцы: piskunou2012.

адпу́склівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпу́склівы адпу́склівая адпу́склівае адпу́склівыя
Р. адпу́склівага адпу́склівай
адпу́склівае
адпу́склівага адпу́склівых
Д. адпу́скліваму адпу́склівай адпу́скліваму адпу́склівым
В. адпу́склівы (неадуш.)
адпу́склівага (адуш.)
адпу́склівую адпу́склівае адпу́склівыя (неадуш.)
адпу́склівых (адуш.)
Т. адпу́склівым адпу́склівай
адпу́скліваю
адпу́склівым адпу́склівымі
М. адпу́склівым адпу́склівай адпу́склівым адпу́склівых

Крыніцы: piskunou2012.

адпускна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. адпускна́я адпускны́я
Р. адпускно́й адпускны́х
Д. адпускно́й адпускны́м
В. адпускну́ю адпускны́я
Т. адпускно́й
адпускно́ю
адпускны́мі
М. адпускно́й адпускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

адпускні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адпускні́к адпускнікі́
Р. адпускніка́ адпускніко́ў
Д. адпускніку́ адпускніка́м
В. адпускніка́ адпускніко́ў
Т. адпускніко́м адпускніка́мі
М. адпускніку́ адпускніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпускні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адпускні́ца адпускні́цы
Р. адпускні́цы адпускні́ц
Д. адпускні́цы адпускні́цам
В. адпускні́цу адпускні́ц
Т. адпускні́цай
адпускні́цаю
адпускні́цамі
М. адпускні́цы адпускні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпускны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпускны́ адпускна́я адпускно́е адпускны́я
Р. адпускно́га адпускно́й
адпускно́е
адпускно́га адпускны́х
Д. адпускно́му адпускно́й адпускно́му адпускны́м
В. адпускны́ (неадуш.)
адпускно́га (адуш.)
адпускну́ю адпускно́е адпускны́я (неадуш.)
адпускны́х (адуш.)
Т. адпускны́м адпускно́й
адпускно́ю
адпускны́м адпускны́мі
М. адпускны́м адпускно́й адпускны́м адпускны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.