адпускні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адпускні́к | адпускнікі́ | |
адпускніка́ | адпускніко́ў | |
адпускніку́ | адпускніка́м | |
адпускніка́ | адпускніко́ў | |
адпускніко́м | адпускніка́мі | |
адпускніку́ | адпускніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)