Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

уро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чны уро́чная уро́чнае уро́чныя
Р. уро́чнага уро́чнай
уро́чнае		 уро́чнага уро́чных
Д. уро́чнаму уро́чнай уро́чнаму уро́чным
В. уро́чны (неадуш.)
уро́чнага (адуш.)		 уро́чную уро́чнае уро́чныя (неадуш.)
уро́чных (адуш.)
Т. уро́чным уро́чнай
уро́чнаю		 уро́чным уро́чнымі
М. уро́чным уро́чнай уро́чным уро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уро́чыста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уро́чыста - -

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чысты уро́чыстая уро́чыстае уро́чыстыя
Р. уро́чыстага уро́чыстай
уро́чыстае		 уро́чыстага уро́чыстых
Д. уро́чыстаму уро́чыстай уро́чыстаму уро́чыстым
В. уро́чысты (неадуш.)
уро́чыстага (адуш.)		 уро́чыстую уро́чыстае уро́чыстыя (неадуш.)
уро́чыстых (адуш.)
Т. уро́чыстым уро́чыстай
уро́чыстаю		 уро́чыстым уро́чыстымі
М. уро́чыстым уро́чыстай уро́чыстым уро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уро́чысты уро́чыстая уро́чыстае уро́чыстыя
Р. уро́чыстага уро́чыстай
уро́чыстае		 уро́чыстага уро́чыстых
Д. уро́чыстаму уро́чыстай уро́чыстаму уро́чыстым
В. уро́чысты (неадуш.)
уро́чыстага (адуш.)		 уро́чыстую уро́чыстае уро́чыстыя (неадуш.)
уро́чыстых (адуш.)
Т. уро́чыстым уро́чыстай
уро́чыстаю		 уро́чыстым уро́чыстымі
М. уро́чыстым уро́чыстай уро́чыстым уро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

уро́чышча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́чышча уро́чышчы
Р. уро́чышча уро́чышчаў
уро́чышч
Д. уро́чышчу уро́чышчам
В. уро́чышча уро́чышчы
Т. уро́чышчам уро́чышчамі
М. уро́чышчы уро́чышчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урсулі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урсулі́нскі урсулі́нская урсулі́нскае урсулі́нскія
Р. урсулі́нскага урсулі́нскай
урсулі́нскае		 урсулі́нскага урсулі́нскіх
Д. урсулі́нскаму урсулі́нскай урсулі́нскаму урсулі́нскім
В. урсулі́нскі (неадуш.)
урсулі́нскага (адуш.)		 урсулі́нскую урсулі́нскае урсулі́нскія (неадуш.)
урсулі́нскіх (адуш.)
Т. урсулі́нскім урсулі́нскай
урсулі́нскаю		 урсулі́нскім урсулі́нскімі
М. урсулі́нскім урсулі́нскай урсулі́нскім урсулі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уру́б уру́бы
Р. уру́ба уру́баў
Д. уру́бу уру́бам
В. уру́б уру́бы
Т. уру́бам уру́бамі
М. уру́бе уру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уру́бавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́бавы уру́бавая уру́бавае уру́бавыя
Р. уру́бавага уру́бавай
уру́бавае		 уру́бавага уру́бавых
Д. уру́баваму уру́бавай уру́баваму уру́бавым
В. уру́бавы (неадуш.)
уру́бавага (адуш.)		 уру́бавую уру́бавае уру́бавыя (неадуш.)
уру́бавых (адуш.)
Т. уру́бавым уру́бавай
уру́баваю		 уру́бавым уру́бавымі
М. уру́бавым уру́бавай уру́бавым уру́бавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уру́бак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уру́бак уру́бкі
Р. уру́бка уру́бкаў
Д. уру́бку уру́бкам
В. уру́бак уру́бкі
Т. уру́бкам уру́бкамі
М. уру́бку уру́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уру́баўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уру́баўка уру́баўкі
Р. уру́баўкі уру́бавак
Д. уру́баўцы уру́баўкам
В. уру́баўку уру́баўкі
Т. уру́баўкай
уру́баўкаю		 уру́баўкамі
М. уру́баўцы уру́баўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.