уру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уру́б уру́бы
Р. уру́ба уру́баў
Д. уру́бу уру́бам
В. уру́б уру́бы
Т. уру́бам уру́бамі
М. уру́бе уру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)