уру́баўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уру́баўка уру́баўкі
Р. уру́баўкі уру́бавак
Д. уру́баўцы уру́баўкам
В. уру́баўку уру́баўкі
Т. уру́баўкай
уру́баўкаю		 уру́баўкамі
М. уру́баўцы уру́баўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)