завінава́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завінава́чаны |
завінава́чаная |
завінава́чанае |
завінава́чаныя |
| Р. |
завінава́чанага |
завінава́чанай
завінава́чанае |
завінава́чанага |
завінава́чаных |
| Д. |
завінава́чанаму |
завінава́чанай |
завінава́чанаму |
завінава́чаным |
| В. |
завінава́чаны (неадуш.)
завінава́чанага (адуш.) |
завінава́чаную |
завінава́чанае |
завінава́чаныя (неадуш.)
завінава́чаных (адуш.) |
| Т. |
завінава́чаным |
завінава́чанай
завінава́чанаю |
завінава́чаным |
завінава́чанымі |
| М. |
завінава́чаным |
завінава́чанай |
завінава́чаным |
завінава́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
завінава́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завінава́чваюся |
завінава́чваемся |
| 2-я ас. |
завінава́чваешся |
завінава́чваецеся |
| 3-я ас. |
завінава́чваецца |
завінава́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завінава́чваўся |
завінава́чваліся |
| ж. |
завінава́чвалася |
| н. |
завінава́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
завіна́нне |
| Р. |
завіна́ння |
| Д. |
завіна́нню |
| В. |
завіна́нне |
| Т. |
завіна́ннем |
| М. |
завіна́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
завіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завіна́юся |
завіна́емся |
| 2-я ас. |
завіна́ешся |
завіна́ецеся |
| 3-я ас. |
завіна́ецца |
завіна́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завіна́ўся |
завіна́ліся |
| ж. |
завіна́лася |
| н. |
завіна́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
завіна́йся |
завіна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
завіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завіна́ю |
завіна́ем |
| 2-я ас. |
завіна́еш |
завіна́еце |
| 3-я ас. |
завіна́е |
завіна́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завіна́ў |
завіна́лі |
| ж. |
завіна́ла |
| н. |
завіна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
завіна́й |
завіна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
завіна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Заві́нне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Заві́нне |
| Р. |
Заві́ння |
| Д. |
Заві́нню |
| В. |
Заві́нне |
| Т. |
Заві́ннем |
| М. |
Заві́нні |
завіну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завіну́ты |
завіну́тая |
завіну́тае |
завіну́тыя |
| Р. |
завіну́тага |
завіну́тай
завіну́тае |
завіну́тага |
завіну́тых |
| Д. |
завіну́таму |
завіну́тай |
завіну́таму |
завіну́тым |
| В. |
завіну́ты (неадуш.)
завіну́тага (адуш.) |
завіну́тую |
завіну́тае |
завіну́тыя (неадуш.)
завіну́тых (адуш.) |
| Т. |
завіну́тым |
завіну́тай
завіну́таю |
завіну́тым |
завіну́тымі |
| М. |
завіну́тым |
завіну́тай |
завіну́тым |
завіну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
завіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
завіну́ты |
завіну́тая |
завіну́тае |
завіну́тыя |
| Р. |
завіну́тага |
завіну́тай
завіну́тае |
завіну́тага |
завіну́тых |
| Д. |
завіну́таму |
завіну́тай |
завіну́таму |
завіну́тым |
| В. |
завіну́ты (неадуш.)
завіну́тага (адуш.) |
завіну́тую |
завіну́тае |
завіну́тыя (неадуш.)
завіну́тых (адуш.) |
| Т. |
завіну́тым |
завіну́тай
завіну́таю |
завіну́тым |
завіну́тымі |
| М. |
завіну́тым |
завіну́тай |
завіну́тым |
завіну́тых |
Кароткая форма: завіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
завіну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завіну́ся |
завінё́мся |
| 2-я ас. |
завіне́шся |
завіняце́ся |
| 3-я ас. |
завіне́цца |
завіну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завіну́ўся |
завіну́ліся |
| ж. |
завіну́лася |
| н. |
завіну́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
завіну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завіну́ |
завінё́м |
| 2-я ас. |
завіне́ш |
завіняце́ |
| 3-я ас. |
завіне́ |
завіну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завіну́ў |
завіну́лі |
| ж. |
завіну́ла |
| н. |
завіну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
завіні́ |
завіні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
завіну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.