абру́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абру́джаны |
абру́джаная |
абру́джанае |
абру́джаныя |
| Р. |
абру́джанага |
абру́джанай абру́джанае |
абру́джанага |
абру́джаных |
| Д. |
абру́джанаму |
абру́джанай |
абру́джанаму |
абру́джаным |
| В. |
абру́джаны (неадуш.) абру́джанага (адуш.) |
абру́джаную |
абру́джанае |
абру́джаныя (неадуш.) абру́джаных (адуш.) |
| Т. |
абру́джаным |
абру́джанай абру́джанаю |
абру́джаным |
абру́джанымі |
| М. |
абру́джаным |
абру́джанай |
абру́джаным |
абру́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абрудзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрудзе́ю |
абрудзе́ем |
| 2-я ас. |
абрудзе́еш |
абрудзе́еце |
| 3-я ас. |
абрудзе́е |
абрудзе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абрудзе́ў |
абрудзе́лі |
| ж. |
абрудзе́ла |
| н. |
абрудзе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абрудзе́й |
абрудзе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абрудзе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абруза́ць
‘спаць; апухаць, пухнуць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абруза́ю |
абруза́ем |
| 2-я ас. |
абруза́еш |
абруза́еце |
| 3-я ас. |
абруза́е |
абруза́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абруза́ў |
абруза́лі |
| ж. |
абруза́ла |
| н. |
абруза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абруза́й |
абруза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абруза́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абру́зласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абру́зласць |
| Р. |
абру́зласці |
| Д. |
абру́зласці |
| В. |
абру́зласць |
| Т. |
абру́зласцю |
| М. |
абру́зласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
абру́знуць
‘апухнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абру́зну |
абру́знем |
| 2-я ас. |
абру́знеш |
абру́знеце |
| 3-я ас. |
абру́зне |
абру́знуць |
| Прошлы час |
| м. |
абру́знуў |
абру́знулі |
| ж. |
абру́знула |
| н. |
абру́знула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абру́зні |
абру́зніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абру́знуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абруне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абруне́е |
абруне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абруне́ў |
абруне́лі |
| ж. |
абруне́ла |
| н. |
абруне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абруне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абру́ніць
‘зрабіцца пушыстым, кучаравым (пра зяленіва на полі)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абру́ніць |
абру́няць |
| Прошлы час |
| м. |
абру́ніў |
абру́нілі |
| ж. |
абру́ніла |
| н. |
абру́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абру́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.