абруза́ць

‘спаць; апухаць, пухнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абруза́ю абруза́ем
2-я ас. абруза́еш абруза́еце
3-я ас. абруза́е абруза́юць
Прошлы час
м. абруза́ў абруза́лі
ж. абруза́ла
н. абруза́ла
Загадны лад
2-я ас. абруза́й абруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)